Τα άτυπα συμπτώματα της κατάθλιψης

katathlipsi smΕκτός από τα κύρια συμπτώματα της κατάθλιψης, υπάρχουν και τα άτυπα, τα οποία ορίζονται από την ικανότητα του ατόμου να αισθάνεται καλά προσωρινά λόγω κάποιου θετικού γεγονότος της ζωής, μαζί με οποιαδήποτε δύο από τα ακόλουθα κριτήρια: υπερβολικός ύπνος, υπερκατανάλωση τροφής, αίσθημα βάρους στα άκρα και ευαισθησία στην απόρριψη.

Οι ασθενείς με άτυπη κατάθλιψη τείνουν να έχουν μικρότερη ηλικία έναρξης της νόσου από εκείνους με τη γνωστή κατάθλιψη, που συχνά εμφανίζεται για πρώτη φορά στα χρόνια της εφηβείας. Αυτοί οι ασθενείς είναι επίσης πιθανό να έχουν μια ιστορία κοινωνικής φοβίας, αποφευκτική προσωπικότητα και ιστορικό διαταραχής δυσμορφίας του σώματος. Παρά το όνομα της, η άτυπη κατάθλιψη είναι στην πραγματικότητα η πιο κοινή υποκατηγορία. Σε μια μελέτη του 1998, διαπιστώθηκε ότι από τα άτομα που συμμετείχαν το 42% είχε άτυπη κατάθλιψη, το 12% είχε μελαγχολική κατάθλιψη, 14% είχε δύο υποτύπους κατάθλιψης και οι υπόλοιποι δεν έδειξαν δείγματα ότι είχαν. Η άτυπη κατάθλιψη είναι πιο συχνή από ό, τι όλοι πιστεύουν. Η ακριβής διάγνωση αυτoύ του προβλήματος είναι πολύ κρίσιμη για την παροχή μιας αποτελεσματικής θεραπείας στον ασθενή. 

Πώς θεραπεύεται η άτυπη κατάθλιψη;

Τα σημερινά στοιχεία δείχνουν ότι τα άτομα με άτυπη κατάθλιψη ανταποκρίνονται καλύτερα στη θεραπεία με τα αντικαταθλιπτικά MAOI, τα οποία είναι αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης, όπως είναι η φαινελζίνη. Οι διατροφικοί περιορισμοί βέβαια και οι παρενέργειες εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα. Προς το παρόν, η έρευνα των ειδικών επικεντρώνεται στην εύρεση νέων φαρμάκων με λιγότερες παρενέργειες.

Παρά το γεγονός ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα, φαίνεται ότι οι ασθενείς μπορούν επίσης να έχουν την κατάλληλη αντιμετώπιση με τα SSRI. Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να μην είναι απαραίτητη σε όλους. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που λάμβαναν γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία ανταποκρίθηκαν εξίσου καλά με τους ασθενείς που λάμβαναν το ΜΑΟΙ. Φυσικά για το τι χρειάζεται ο κάθε ασθενής αρμόδιος είναι μόνο ο γιατρός.

Είναι σημαντικό επίσης να δείτε έναν ψυχίατρο και όχι το γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας για τη θεραπεία σας. Δεν είναι όλα τα είδη κατάθλιψης ίδια ούτε ανταποκρίνονται στην ίδια φαρμακευτική αγωγή. Ένας γιατρός στη γενική ιατρική είναι πιθανό να μην έχει την απαραίτητη εμπειρία για να κάνει τη διάκριση μεταξύ των ειδών της κατάθλιψης ή για να γνωρίζει ποιες θεραπευτικές επιλογές είναι πιο πιθανό να χρειαστούν. Ένας ασθενής μπορεί να υποφέρει άσκοπα αν ο γιατρός του δώσει τα λάθος φάρμακα.