Έφηβοι. Γιατί επαναστατούν;

Έφηβοι. Γιατί επαναστατούν;

Καυγάδες, φωνές, επικίνδυνη συμπεριφορά. Οι έφηβοι συχνά μας κάνουν να χάνουμε την υπομονή μας, αλλά δυστυχώς συχνά η κραυγαλέα περιφρόνηση των κανόνων ή η παραβίαση του νόμου έχουν τραγικά γι’ αυτούς αποτελέσματα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Και πως μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους, σε αυτή την δύσκολη περίοδο;

Όλοι οι έφηβοι περνούν από παρόμοιες φάσεις, έχουν ανάγκη από ανεξαρτησία, να βρουν τη δική τους ταυτότητα και να δοκιμάσουν τα όρια τους. Είναι μέρος της ανάπτυξης και συνδέεται επίσης με τις αλλαγές στον εγκέφαλο που θα βοηθήσουν τον έφηβο να γίνει τελικά ενήλικας.

Σήμερα, οι έφηβοι αντιμετωπίζουν μία ακόμη δυσκολία. Δέχονται, σε μικρότερη ηλικία από προηγούμενες γενιές, την πίεση της κοινωνίας για να ενηλικιωθούν.

Για να κατανοήσουμε την πολύπλοκη αυτή εικόνα της συμπεριφοράς των νέων παιδιών, ας δούμε την γνώμη των ειδικών:

Εγκέφαλος: Υπό κατασκευή.

Στη διάρκεια της εφηβείας, αναπτύσσεται η περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται προμετωπιαίος φλοιός, ο οποίος είναι πίσω από το μέτωπο και είναι το κέντρο της σκέψης και της κρίσης. Έτσι τα παιδιά μπορούν τώρα να αναπτύξουν τις δικές τους ιδέες και τα ιδανικά τους.

Ενώ τα μικρά παιδιά δεν βλέπουν τα λάθη των γονέων τους, οι έφηβοι ξαφνικά βλέπουν τον κόσμο πιο ρεαλιστικά. Κατασκευάζουν μία ιδανική εικόνα για το πώς πρέπει να είναι οι γονείς τους, σύμφωνα με τους γονείς των φίλων τους ή τους γονείς που βλέπουν στις διαφημίσεις και τα σίριαλ. Όταν λοιπόν συγκρίνουν τους δικούς τους γονείς με τους «ιδανικούς», βρίσκουν ότι δεν ξέρουν να ντυθούν ή να μιλήσουν και αισθάνονται ενοχλημένοι.

Όλες επίσης οι αντιρρήσεις τους είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης του εγκεφάλου. Όπως το παιδί εξελίσσεται σε έφηβο, ο εγκέφαλος είναι πλέον ικανός να συνθέτει τις πληροφορίες σε ιδέες. Οι έφηβοι θέλουν να εξασκήσουν τις νέες δεξιότητες τους και βέβαια τείνουν να το κάνουν στους γονείς τους. Ίσως φαίνεται ότι διαφωνούν απλά για να διαφωνήσουν, όμως στην πραγματικότητα εξασκούν τις νέες δεξιότητές τους.

Γίνονται κοινωνικοί.

Αν και τα «άγρια» ρούχα και το σκληρό μακιγιάζ ήταν η ιεροτελεστία της μετάβασης στην εφηβεία, αυτό δεν είναι αλήθεια σήμερα, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Τα παιδιά στην προεφηβική ηλικία των 11 με 12 χρόνων δεν αποδέχονται πλέον τη μόδα αυτή.

Το τρύπημα του σώματος, το τατουάζ και η μουσική είναι η σημερινή ταυτότητα της εφηβείας. Όπως επίσης, η πρώτη αγάπη, η πρώτη ερωτική σχέση, τα ναρκωτικά και το ποτό, όλες αυτές οι εμπειρίες έρχονται πλέον πιο γρήγορα. Στις προηγούμενες γενιές, τα παιδιά δεν ήταν σεξουαλικά ενεργά και δεν δοκίμαζαν αλκοόλ ή και ναρκωτικά πριν φτάσουν τα 17 ή 18 χρόνια τους, όταν ήταν πιο ικανά και δυνατά να αντισταθούν στην πίεση των φίλων τους. Τώρα δέχονται την πίεση αυτή στα 13 και 14 χρόνια τους όταν είναι ακόμη αδύναμα να αντισταθούν. Δεν έχει αλλάξει η ανάπτυξη του παιδιού, απλά οι απαιτήσεις έρχονται σε μικρότερη ηλικία.

Ωστόσο, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης δηλώνουν, ότι δεν είναι αλήθεια ότι οι έφηβοι είναι όλοι ριψοκίνδυνοι. Μόνον οι μισοί θα δοκιμάσουν αλκοόλ, και λιγότεροι από 40% θα δοκιμάσουν ναρκωτικά τουλάχιστον μία φορά, και λιγότεροι από το 25% θα συνεχίσουν να παίρνουν παράνομες ουσίες, άρα γενικά η πλειοψηφία δεν κινδυνεύει.

Επίσης έρευνες έδειξαν, ότι υποχώρησε ο σεξουαλικός πειραματισμός της εφηβικής ηλικίας, ίσως λόγω και της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης για τους κινδύνους του Aids και των άλλων ασθενειών. Επίσης σε πολλές χώρες, χρειάζεται η γονική συναίνεση σε περίπτωση αμβλώσεως. Δυστυχώς όμως τα ποσοστά των σεξουαλικών ασθενειών δεν έχουν μειωθεί ικανοποιητικά.

Τα στατιστικά αποτέλεσμα για την εγκληματικότητα των εφήβων έχουν σταθεροποιηθεί, αν και παρουσιάζουν μία διαφορετική όψη. Έχει διαπιστωθεί ότι τα κορίτσια εμπλέκονται στις ίδιες παραβάσεις όπως τα αγόρια, παίρνουν μέρος στην κλοπή αυτοκινήτων ή και σε ένοπλη ληστεία.

Φυσικά το γεγονός ότι οι έφηβοι δεν είναι τόσο «άγριοι» όσο νομίζουν μερικοί, δεν σημαίνει ότι βοηθά απαραίτητα στην εδραίωση της ειρήνης στο σπίτι. Ακόμη και οι πιο ισορροπημένοι έφηβοι αμφισβητούν τους γονείς τους, μερικές φορές σε καθημερινή βάση.

Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά τους αυτά τα ταραχώδη χρόνια;

Περνάτε χρόνο μαζί τους. Υποστηρίζουν οι ειδικοί.

Θα μάθετε πολλά για το παιδί σας και τους φίλους σας, αν προσφερθείτε να τα πάτε σπίτι με το αυτοκίνητο μετά από μία συναυλία ή ένα πάρτι.

Παρακολουθήστε τηλεόραση ή κάποια ταινία μαζί. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι γονείς δεν αισθάνονται άνετα να μιλήσουν με τα παιδιά τους για κάποια θέματα. Η τηλεόραση και κάποια ταινία, μπορεί να προσφέρει μία πολύ καλή ευκαιρία στους γονείς, να ανοίξουν ένα τέτοιο θέμα που πρέπει να συζητήσουν με τα παιδιά τους.

Το κλειδί είναι η επικοινωνία και όχι μόνο σε περίοδο αποδοκιμασίας ή πειθαρχίας. Βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνουν ότι είστε υπερήφανοι γι’ αυτά. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να γνωρίζουν και να αισθάνονται την επιδοκιμασία σας, όταν και αυτά προσπαθούν και είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους. Διαφορετικά θα έχουν την αίσθηση ότι συνέχεια γκρινιάζετε και είστε απογοητευμένοι μαζί τους.