Το μικρό μου προτιμά τον μπαμπά του και αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου

Το μικρό μου προτιμά τον μπαμπά του και αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου

Νεαρή φίλη εξομολογείται: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ο σύζυγός μου είναι ο αγαπημένος γονέας του παιδιού μου.

Η εμμονή της άρχισε ακριβώς γύρω στην περίοδο που άρχισε να περπατάει και να λέει τις πρώτες λέξεις της και έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν ήρθε στον κόσμο η μικρή αδελφή της. Ενώ εγώ ζούσα στον 24ωρο κύκλο του θηλασμού και της αλλαγής της πάνας, ο σύζυγός μου περνούσε το χρόνο του μαζί της, πηγαίνοντας στο πάρκο, παίζοντας και βέβαια έγινε ο καλύτερός της φίλος.

Έχουν πραγματικά ένα ιδιαίτερο δεσμό, μπαμπάς και κόρη. Αγαπά πολύ τον πατέρα της και δεν μπορώ να την κατηγορήσω γι’ αυτό, ειλικρινά δεν μπορώ.

Κανείς δεν παίζει τόσο καλά κρυφτό μαζί της, κανείς δεν μπορεί να μιμηθεί τόσο καλά τις φωνές από την Peppa το γουρουνάκι που λατρεύει, είναι ο πρώτος που τρέχει κοντά της αν χτυπήσει και φωνάζει πάντα μπαμπά, αν ξυπνήσει την νύχτα. Χορός, γαργαλητά και ατέλειωτες ώρες ανάγνωσης γεμίζουν το χρόνο που περνούν μαζί. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να τον ανταγωνιστώ.

Και ξέρετε κάτι; Δεν με πειράζει καθόλου.
Δεν υπάρχει τίποτε πιο γλυκό από το να παρακολουθώ τη σχέση τους να ευδοκιμεί. Δεν στενοχωριέμαι καθόλου γιατί η μικρή μου κόρη προτιμά τον άντρα μου, γιατί ξέρω πόσο σημαντικός είναι ο πατέρας για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού. Στην πραγματικότητα ο πατέρας παίζει μεγάλο ρόλο στην ευημερία του παιδιού. Αυτό ήταν μία μεγάλη αλήθεια στη ζωή του συζύγου μου. Η παρουσία του πατέρα του και ο θετικός γονικός ρόλος επηρέασε πολύ την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του.

Γνωρίζοντας λοιπόν αυτό, σκόπιμα έχουμε διαλέξει τον τρόπο που ανατρέφουμε τα παιδιά μας. Δουλεύουμε και οι δύο ώστε ο σύζυγός μου να μπορεί να περνά περισσότερο χρόνο με τα κορίτσια μας, αντί να δουλεύει σαν τρελός για να στηρίζει μόνος του την οικογένειά μας. Αυτό ίσως να μην λειτουργεί καλά για όλες τις οικογένειες, αλλά λειτουργεί καλά για τη δική μας. Απολαμβάνει το χρόνο του με τα κορίτσια, και τα φροντίζει θαυμάσια όταν εγώ είμαι στη δουλειά μου.

Επίσης, μην ξεχνάμε ότι είναι πολύ δύσκολο να είσαι μοναχικός γονέας. Αποκτήσαμε δύο παιδάκια με διαφορά λιγότερη από δύο χρόνια. Εάν και τα δύο ζητούσαν εμένα μόνο στη διάρκεια της νύχτας, δεν είμαι σίγουρη αν θα είχα επιβιώσει. Αυτά τα τελευταία δύο χρόνια που έγινα μητέρα δύο φορές, στηρίχτηκα σε μεγάλο βαθμό από τον σύζυγό μου και την ικανότητά του σαν πατέρας.

Είναι αλήθεια, ότι μερικές φορές βρίσκω τον εαυτό μου να ζητά λίγη αγάπη από την μεγαλύτερη κόρη μου, αλλά μπορώ να σας υποσχεθώ ότι τα συναισθήματά μου δεν πληγώνονται καθόλου, όταν την ακούω να φωνάζει τον μπαμπά της αντί εμένα στις τρεις τα ξημερώματα»!