Νεανικός διαβήτης- Σκέψεις μιας μαμάς vol.1
Η Ιστορία γνωριμίας μας με το σύστημα παρακολούθησης γλυκόζης FreeStyle Libre.
Η φωτογραφία της είναι από ένα γάμο όπου η φωτογράφος την έβαλε να ποζάρει (το είπα… είναι όμορφη!) και κείνη ξεχνώντας –όπως πάντα- ότι τον φοράει πόζαρε ανενόχλητη και αγόρασε και την φωτογραφία!!
Το περιμέναμε πως και πως… Το είχαμε ακούσει για πρώτη φορά από τους φίλους μας που τον έφεραν για την δική τους κόρη από τη Γαλλία αφού η μαμά-φίλη είναι μισή Γαλλίδα.
Ζούσαμε παρέα με τον διαβήτη ήδη 1,5 περίπου χρόνο.
Η κόρη μας διαγνώστηκε περίπου 12 ετών και τώρα είναι πια 15 (Γυναίκα ολόκληρη!!Μια όμορφη νέα γυναίκα! Όχι. Δεν είμαι κουκουβάγια!!).
Και μόνο εκείνη η, πρώτη, αναφορά της ύπαρξης ενός συστήματος παρακολούθησης της γλυκόζης με χρήση αισθητήρα με το οποίο θα μετράγαμε όσο θέλαμε αποφεύγοντας τα πολλά τσιμπήματα στα δάχτυλα αλλά και η δυνατότητα να την μετράμε το βράδυ χωρίς να το καταλαβαίνει ήταν για μας τόσο πολύτιμο όσο είναι και σήμερα.
Από τον Ιούνη, αν θυμάμαι καλά, του 2016 που ήρθε στην Ελλάδα ή τουλάχιστον στην περιοχή μας, έως σήμερα δεν έχει σταματήσει να φοράει το FreeStyle Libre στο χεράκι της παρά ελάχιστες μέρες όταν ανάμεσα στις παραγγελίες προκύπτει κάτι έκτακτο που δεν μου επέτρεψε να έχω εφεδρικό αισθητήρα.
Ήρθε κι έγινε κομμάτι της καθημερινότητάς μας.
Πριν από αυτόν, χρησιμοποιούσαμε τον Freestyle Precision. Ξεκινήσαμε από το Νοσοκομείο με άλλο μετρητή όμως αφού δοκιμάσαμε πολλούς, καταλήξαμε στον Precision. Βέβαια σήμερα, εξακολουθούμε να κουβαλάμε ακόμα και τώρα, όταν μετράμε από το δάχτυλο, το «τσιμπητηράκι» , όπως το λέει η κόρη μου, του πρώτου μετρητή. Την βόλεψε και το θέλει πάντα μαζί! Κι εγώ το σεβάστηκα.
Βλέπετε από την αρχή αποφάσισα πως και στις μικρές και στις μεγάλες αποφάσεις, με αμοιβαίες υποχωρήσεις κατά καιρούς, θα σέβομαι τη γνώμη της, έτσι ώστε στην καινούργια αυτή καθημερινότητά μας να «χωράει» η κόρη μου χωρίς να «στενεύεται».
Εκείνη αποφασίζει το «πως». Το «πότε» το συναποφασίζουμε. Και το «τι» συναποφασίζουμε καμιά φορά. Όταν μας παίρνει! Αλλιώς το αποφασίζει μόνη της, η γιατρός μας!
Όσον αφορά τις καταγραφές που μπορούσαμε να μελετήσουμε από τον μετρητή στον παρελθόν ήταν ένα πολύ καλό ημερολόγιο μετρήσεων.
Ο μέσος όρος των μετρήσεων ήταν περίπου 9.
Πόσες περισσότερο να την τσιμπάς;
Σήμερα κάνει όσες μετρήσεις σακχάρου θέλει ή απαιτούνται…
Με το λογισμικό όμως του FreeStyle Libre έχουμε πια ΜΗΝΙΑΙΑ ΣΥΝΟΨΗ, ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΣΥΝΟΨΗ και ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ και ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ και ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΡΟΦΙΛ ΓΛΥΚΟΖΗΣ. Περιέχει και πρόβλεψη για την Γλυκοζυλιωμένη Αιμοσφαιρίνη (ή HbA1c, όπως συνήθως γράφεται εν συντομία), η οποία αντικατοπτρίζει τον μέσο όρο του σακχάρου στο αίμα κατά τους προηγούμενους 3 μήνες.
Αυτά όλα τα βλέπει εύκολα και γρήγορα μόνο του το παιδί, ειδικά το προφίλ της μέρας , όχι μόνο με νούμερα αλλά με διάγραμμα έτσι ώστε να βλέπει αμέσως οπτικά αν είχε ψηλά ή χαμηλά ζάχαρα και να προσέχει.
Βέβαια ο στόχος πάντα είναι ένας. Η καλή ρύθμιση του σακχάρου.
Κι ένα καλό σύστημα παρακολούθησης οφείλει να ναι μόνο σύμμαχος προς αυτή την κατεύθυνση. Και με τους απαραίτητους ελέγχους πάντα.
Το πώς χρησιμοποιείς όλα αυτά τα στοιχεία που σου δίνει ο μετρητής είναι το ουσιαστικό μέρος της υπόθεσης. Κι είναι τόσα πολλά γύρω απ αυτό….
Είναι τόσο πολλά… όσα υπάρχουν από εκεί και πέρα. Υπάρχουν τόσο πολλά να πει κανείς για τις μέρες του με τον διαβήτη (και για τις νύχτες. Ειδικά τις νύχτες της μαμάς!!!)
Πόσες σκέψεις, πόσες πράξεις, πόσα πισωγυρίσματα αλλά και πόσες επιτυχίες…
Να μάθεις όσο μπορείς πιο πολλά γιατί εκείνη πρέπει να τα μάθει …όλα!!!
Μάθημα ζωής είναι ο διαβήτης της κόρης μας. Για όλους μας!
Λία
