Όταν τα παιδιά "σκοτώνουν" τον έρωτα...

Το τελευταίο διάστημα, αντιμετωπίζω συχνά περιπτώσεις ζευγαριών, που έρχονται με αίτημα την απόσταση που έχει επικρατήσει μεταξύ τους, εδώ και πολλά χρόνια. Είναι πολύ βασικό, το να αναρωτηθεί το ζευγάρι «Πόσο καιρό έχουν να βρεθούν μόνοι τους, χωρίς τα παιδιά και να το απολαύσουν όπως τον πρώτο καιρό;».

Δυστυχώς, είναι πολύ συνηθισμένο ν’ αφήνουν οι γονείς να περάσουν δυο, τρία ή και περισσότερα χρόνια καμιά φορά, χωρίς να έχουν πάει μια εκδρομή ή να έχουν κάνει ακόμα και κάποια έξοδο, αφήνοντας πίσω τα παιδιά τους. Είναι χαρακτηριστική η φράση μιας νέας μητέρας, η οποία μου εξομολογήθηκε ότι όταν βρέθηκε στο αμάξι μόνη με τον άντρα της, χωρίς τον εξάχρονο γιο τους, συνειδητοποίησαν και οι δύο ότι δεν είχαν απολύτως τίποτα να πουν. Όποια επικοινωνία γινόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή, περνούσε πάντα μέσω του παιδιού ή το αφορούσε άμεσα.

Καλώς ή κακώς, ένας γάμος (όπως και κάθε μακροχρόνια σχέση), είναι ένας ζωντανός οργανισμός, επομένως χρειάζεται διαρκώς ανανέωση, τροφή, φροντίδα, ειδάλλως είναι θέμα χρόνου το να μαραθεί και να πεθάνει. Έτσι λοιπόν και μία σχέση, η οποία είναι εξωτερικά εστιασμένη σε οτιδήποτε άλλο εκτός από την ίδια τη σχέση, σίγουρα θα φθαρεί.

Βέβαια, απ’ την άλλη πλευρά, είναι εξίσου ανθυγιεινό, οι γονείς να παραμελούν διαρκώς τα παιδιά τους, αφήνοντάς τα τον περισσότερο καιρό με κάποια νταντά. Όμως το συγκεκριμένο άρθρο είναι αφιερωμένο στους γονείς που είναι προσκολλημένοι στα παιδιά τους, σε σημείο να μη μπορούν να τα αποχωριστούν ούτε όσο χρειάζεται, προκειμένου να ανανεώνουν κάπου κάπου το γάμο τους.

Είναι πολύ πιθανό, οι νέοι γονείς να νιώθουν κάποια δυσκολία ή ενοχή, στη σκέψη του να αφήσουν τα παιδιά τους. Αν όμως μπορούν να τα αφήσουν σε καλά χέρια, θα πρέπει να προβαίνον σε τέτοιου είδους κινήσεις, οι οποίες είναι ιδιαίτερα ωφέλιμες τόσο για τους ίδιους, όσο και για τα παιδιά τους. Μάλιστα, ενώ κάποιες φορές το παιδί (ιδιαίτερα αν δεν είναι συνηθισμένο σε εξόδους των γονιών του) ενδέχεται να αντιδράσει, κατά βάθος, όταν είναι ορατή στα παιδιά μια δυνατή συζυγική σχέση, τότε αυτά είναι πιο ήρεμα και υγιή. Μάλιστα σε έρευνα που έγινε, αποδείχθηκε ότι γονείς που είχαν μεγαλώσει με επιτυχία τα παιδιά τους και τα είχαν κάνει ψυχολογικά υγιείς εφήβους, τοποθετούσαν τις ανάγκες του συντρόφου τους σε πρώτη προτεραιότητα. Οι οικογένειες που επικεντρώνονται αποκλειστικά και μόνο στα παιδιά, δε φτιάχνουν ούτε σωστούς γονείς, ούτε σωστά παιδιά.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί ο γάμος περνάει κρίση και διαλύονται τόσοι πολλοί γάμοι αφού τα παιδιά μεγαλώσουν και φύγουν από το σπίτι; Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να συναντάμε τέλειες οικογένειες, οι οποίες επιδίδονται με τα παιδιά τους σε πολλές οικογενειακές δραστηριότητες και φαίνονται αγαπημένοι μέχρι τη στιγμή που τα παιδιά τους φεύγουν από το σπίτι. Μετά, ξεκινά η έλλειψη ενδιαφέροντος, οι σύντροφοι έχουν ήδη χαθεί, δεν καλύπτουν ο ένας τον άλλο, με αποτέλεσμα πολλά ζευγάρια να οδηγούνται σταδιακά στο διαζύγιο.

Η συντροφικότητα, η άνεση και η φιλία είναι τα ουσιώδη στοιχεία που συνθέτουν έναν υγιή γάμο. Το ίδιο όμως είναι και το πάθος και η σεξουαλικότητα. Οι περισσότεροι ευτυχισμένοι γάμοι, κρατιούνται από έναν ισχυρό σεξουαλικό δεσμό. Η σεξουαλικότητα δεν αφορά μόνο στην αναπαραγωγή και τη συνουσία. Σχετίζεται με μια θεμελιώδη ενέργεια που διεισδύει στην οικογένεια και την κρατάει δεμένη. Γι αυτό το λόγο είναι απαραίτητο οι γονείς να κρατούν τουλάχιστον ένα μικρό μέρος της καθημερινότητάς τους γι αυτούς. Αξίζει (κυρίως οι μαμάδες) να σκεφτείτε τη μέρα σας. Μήπως υπάρχουν παιδιά πάντα στο κρεβάτι σας, στο μπάνιο σας, στο γραφείο σας, στο αυτοκίνητό σας, στις διακοπές σας, στην έξοδό σας, στο σινεμά; Η λέξη-κλειδί εδώ, είναι το «πάντα». Μια πιο ισορροπημένη φράση θα ήταν «τις περισσότερες φορές». Μην ξεχνάτε πως οι καλοί γονείς, περνούν πολύ χρόνο με τα παιδιά τους, περνούν όμως και αρκετό χρόνο οι δυο τους, έτσι ώστε να ανανεώνουν τη σχέση τους.

Πως επηρεάζει η έλλειψη συζυγικής ζωής τα παιδιά;

Έρευνες αποδεικνύουν πως παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες στις οποίες έχει χαθεί η ουσιαστική επαφή ανάμεσα στους γονείς, γίνονται πολύ εξαρτημένα απ’ αυτούς, αλλά και μπερδεμένα σχετικά με το τί τους ανήκει και τί όχι.  Όταν αργότερα δημιουργήσουν μια δικιά τους μακροχρόνια σχέση, η οικογένειά τους συνεχίζει να παίζει καθοριστικό ρόλο στις επιλογές τους και να είναι πιο σημαντική από το σύντροφό τους, πράγμα που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα.

Όταν τα παιδιά στερούνται υγιείς εμπειρίες αποχωρισμού από τους γονείς, προκειμένου να βρεθεί το ζευγάρι λίγο μόνο του, αναπτύσσεται συχνά σ’ αυτά μια έντονη ανασφάλεια και φτάνοντας στην εφηβεία, η ικανότητα να δημιουργήσουν μια υγιή δικιά τους σχέση, βασισμένη σε αμοιβαία εμπιστοσύνη, απουσιάζει.

Αντιθέτως, τα παιδιά που βλέπουν μια λάμψη στο βλέμμα του μπαμπά και της μαμάς, ένα τρυφερό αγκάλιασμα, ένα φιλί ή να ντύνονται με ενθουσιασμό για κάποια βραδινή τους έξοδο χωρίς αυτά, σχηματοποιούν στο μυαλό τους εικόνες, οι οποίες θα τους επιτρέψουν όταν ενηλικιωθούν να αξιολογήσουν τη χημεία που θα πρέπει να υπάρχει σε ένα ζευγάρι.

Επομένως, αξίζει να αφιερώσετε έστω και λίγα λεπτά της μέρας στο σύντροφό σας, βρείτε κάποιον να κρατήσει τα παιδιά σας, φυλάξτε κάποια βράδια δικά σας και θα δείτε αμέσως το γάμο σας να αναρρώνει…

Για οποιαδήποτε απορία έχετε ή αν θέλετε την συμβουλή μου για κάποιο θέμα που σας απασχολεί, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου χρησιμοποιώντας τη φόρμα σχολίων ακριβώς κάτω από τα άρθρα μου. Θα ήταν χαρά μου να σας βοηθήσω να λύσετε προβλήματα που αντιμετωπίζετε μέσα στην οικογένειά σας.  Σε περίπτωση που θέλετε να έχετε μια προσωπική επικοινωνία μαζί μου, περιμένω τα e-mails σας στη διεύθυνση:  klairhseiradaki@gmail.com