Παρένθετη μητέρα: Τι πρέπει να ξέρετε

Υπάρχουν δύο είδη παρένθετων μητέρων.

Παραδοσιακή παρένθετη μητέρα.

Η τεχνική γονιμοποίηση έκανε την πρώτη παρένθετη μητρότητα γεγονός.

Στην περίπτωση αυτή, η γυναίκα έχει γονιμοποιηθεί τεχνητά με το σπέρμα του πατέρα.
Στη συνέχεια όταν γεννηθεί το μωρό το παραδίδει στους γονείς για να το μεγαλώσουν.
Η παραδοσιακή παρένθετη μητέρα, είναι η βιολογική μητέρα του μωρού, διότι το δικό της ωάριο γονιμοποιήθηκε από το σπέρμα του πατέρα.
Δωρητής σπέρματος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για μία παραδοσιακή παρένθετη μητρότητα.

Δείτε εδώ: Μια γέννα με παρένθετη μητέρα

Εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF).
Η τεχνική αυτή παρέχει σήμερα τη δυνατότητα να πάρουν τα ωάρια της μητέρας, να τα γονιμοποιήσουν με το σπέρμα του πατέρα και μετά να τοποθετηθεί το έμβρυο στη μήτρα της παρένθετης μητέρας.
Αυτή φέρει το μωρό φυσικά μέχρι τη γέννηση. Δεν έχει κανένα γενετικό δεσμό με το παιδί, γιατί δεν ήταν το δικό της ωάριο που γονιμοποιήθηκε.
Η βιολογική μητέρα είναι η γυναίκα της οποίας το ωάριο γονιμοποιήθηκε.
Η μέθοδος αυτή, στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι γενικά, λιγότερο πολύπλοκη από νομική άποψη.
Αυτό συμβαίνει γιατί και οι δύο μελλοντικοί γονείς έχουν γενετικούς δεσμούς με το μωρό.
Σαν αποτέλεσμα η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται πολύ πιο συχνά από αυτή, της ξένης παρένθετης μητέρας.
Περίπου 750 μωρά γεννιούνται με τον τρόπο αυτό κάθε χρόνο.

Ποιός χρησιμοποιεί την παρένθετη μητέρα.
Μία γυναίκα μπορεί να το αποφασίσει για πολλούς λόγους:

• Μπορεί να αντιμετωπίζει ιατρικά προβλήματα με τη μήτρα.
• Μπορεί να έχει κάνει υστερεκτομή, αφαίρεση της μήτρας.
• Μπορεί να υπάρχουν συνθήκες που καθιστούν αδύνατη την κύηση, ή ιατρικά επικίνδυνη, όπως η σοβαρή καρδιακή νόσος.
• Ορισμένες γυναίκες διαλέγουν επίσης τη μέθοδο αυτή, μετά από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες να μείνουν έγκυος, με πολλές τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Επίσης η παρένθετη μητρότητα είναι μία επιλογή για τους ανθρώπους που μπορεί να μην είναι σε θέση να υιοθετήσουν ένα παιδί. Όπως:

• Η ηλικία τους.
• Η οικογενειακή τους κατάσταση.
• Ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός.

Για παράδειγμα, όταν οι ομοφυλόφιλοι άνδρες χρησιμοποιούν την παραδοσιακή παρένθετη μητέρα, ένας από τους δύο χρησιμοποιεί το σπέρμα του για να γονιμοποιηθεί το ωάριο της γυναίκας, μέσω τεχνητής γονιμοποίησης.
Ένα γκέι ζευγάρι μπορεί επίσης να επιλέξει μία δότρια ωαρίων, να γονιμοποιηθεί το ωάριο, να εμφυτευτεί μετά σε παρένθετη μητέρα και να το παραλάβει το ζευγάρι μετά την γέννηση.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να βρεθεί μία παρένθετη μητέρα.

• Φίλοι ή οικογένεια.
• Μερικά ζευγάρια ζητούν από μία φίλη ή συγγενή να γίνει η παρένθετη μητέρα. Αυτό είναι λίγο αμφιλεγόμενο.
• Αλλά με δεδομένο το υψηλό κόστος και τα πολύπλοκα νομικά ζητήματα που παρουσιάζονται για τα δικαιώματα των γονέων, μία δοκιμασμένη και με εμπιστοσύνη οικογενειακή σχέση μπορεί να είναι πολύ πιο απλή να αντιμετωπιστεί.
• Η Αμερικανική Εταιρία Αναπαραγωγικής Ιατρικής, δέχεται ορισμένους οικογενειακούς δεσμούς ως αποδεκτούς.
• Όμως αποθαρρύνει την παρένθετη μητρότητα, αν το παιδί θα φέρει τα ίδια γονίδια, όπως ένα παιδί που γεννήθηκε από την αιμομιξία συγγενών πρώτου βαθμού.

Διαβάστε ακόμη: Θεραπεία γονιμότητας και καρκίνος μαστού

Γραφεία για παρένθετη μητρότητα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι απευθύνονται σε ένα γραφείο για να κανονίσουν την εξωσωματική γονιμοποίηση.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν περίπου 100 τέτοια γραφεία.
Δεν γνωρίζουμε αν τέτοιου είδους γραφεία υπάρχουν στην Ελλάδα. Στην χώρα μας τα Κέντρα Εξωσωματικής γονιμοποίησης κανονίζουν όλες τις λεπτομέρειες.

Ένα τέτοιο γραφείο βοηθά τους μελλοντικούς γονείς να βρουν ένα κατάλληλο πρόσωπο, να κάνει όλες τις ρυθμίσεις, και εισπράττει τα χρήματα μεταξύ των γονέων και της παρένθετης μητέρας όπως για παράδειγμα η επιστροφή των ιατρικών εξόδων της.

Επιλέγοντας το κατάλληλο πρόσωπο.
Δεν υπάρχουν κάποιοι κανονισμοί, αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς θα πρέπει να εξετάσει το ζευγάρι ορισμένους παράγοντες πριν αποφασίσει, όπως:

Να είναι τουλάχιστον 21 ετών.

• Να έχει αποκτήσει τουλάχιστον ένα υγιές μωρό, ώστε να καταλαβαίνει πολύ καλά τους ιατρικούς κινδύνους της εγκυμοσύνης και του τοκετού και τα συναισθηματικά ζητήματα της σύνδεσης με ένα νεογέννητο.
• Να έχει περάσει ένα ψυχολογικό έλεγχο από επαγγελματία ψυχολόγο για να αποκαλύψει τυχόν προβλήματα, δίνοντας το μωράκι στους γονείς μετά τον τοκετό.
• Να υπογράψει πρόθυμα μία συμφωνία για το ρόλο και τις ευθύνες της στην εγκυμοσύνη, όπως τα βήματα που θα πρέπει να κάνει για να διασφαλίσει την προγεννητική φροντίδα, όπως επίσης να παραιτηθεί από το μωρό μετά τη γέννηση.
• Απαραίτητο και πολύ σημαντικό είναι να εξεταστεί για όλες τις μολυσματικές ασθένειες, σύφιλη γονόρροια, χλαμύδια, HIV και ηπατίτιδα Β και C. Επίσης για ιλαρά, ερυθρά και ανεμοβλογιά.
• Έλεγχος της μήτρας, για να διαπιστωθεί αν μπορεί να ανταπεξέλθει στην εγκυμοσύνη.

Το ζήτημα της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, παρά το γεγονός ότι απασχολεί τη χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, ωστόσο έτυχε νομοθετικής ρύθμισης πολύ πρόσφατα το 2002, με νόμο με τον οποίο τροποποιήθηκαν τα άρθρα του Αστικού Κώδικα που αφορούν στο οικογενειακό δίκαιο και προστέθηκε και ειδικό κεφάλαιο που αφορά στην εξωσωματική γονιμοποίηση το 2005.

Θέτοντας τις προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των Μονάδων Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και των Τραπεζών Σπέρματος.
Η βοήθεια ενός δικηγόρου με εμπειρία στα θέματα αυτά, ασφαλώς θα βοηθήσει το ζευγάρι σε πολλές λεπτομέρειες.

Διαβάστε ακόμη: Το μέλλον της θεραπείας της γονιμότητας