Συνέντευξη με την Ιωάννα Μπακαλάκου

Συνέντευξη με την Ιωάννα Μπακαλάκου

"Το Περιστέρι Δικαστής" είναι μια από τις καλύτερες φετινές θεατρικές παραστάσεις για παιδιά η οποία με μαεστρία δίνει μηνύματα, για τη δικαιοσύνη και την ανάγκη για αρμονική συνύπαρξη αγγίζοντας μεταξύ άλλων, θέματα bullying και πονηριάς.

Τι πιο επίκαιρο από μια παράσταση που πραγματεύεται τις διαφωνίες και την επίλυση τους ειρηνικά και με γνώμονα τη δικαιοσύνη;
Διαχρονικό, άρα και επίκαιρο. Η έννοια του δικαίου και της αρμονικής, ειρηνικής συνύπαρξης δεν ήταν ποτέ και δυστυχώς δεν είναι ακόμα δεδομένη.
Στα αυτιά των παιδιών μας, φθάνουν σήμερα πληροφορίες για άλλα παιδιά της ηλικίας τους που ταλαιπωρούνται από τις συγκρούσεις και τον πόλεμο.

Βιώνουν επίσης καθημερινά μέσα στην ανθρώπινη ζούγκλα την τάση να νικά, ο πιο δυνατός ή ο πιο πονηρός.
Το να ξεχωρίσει κανείς το άδικο από το δίκιο είναι σίγουρα μια μπερδεμένη ιστορία, όμως ένα είναι σίγουρο: περισσότερα είναι αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους απ’ αυτά που τους χωρίζουν.
Αυτό είδα στο δραματοποιημένο παραμύθι της κυρίας Ειρήνης Καμαράτου-Γιαλλούση και είναι και ένας από τους λόγους που αποφασίσαμε να το ανεβάσουμε ως θεατρικό σχήμα ομάΔα.


Διανύουμε μια εποχή όπου καθημερινά είμαστε μάρτυρες λογής διαφωνιών, τι θεωρείται ότι μπορεί να «διδάξει» η θεατρική παράσταση «Το Περιστέρι Δικαστής»;
Η έννοια της διδαχής μέσα από το θέατρο και του διδακτισμού γενικά, είναι εξαιρετικά παρεξηγημένη και μάλλον όχι άδικα.
Εμείς προσπαθούμε μέσα από την παράσταση μας να δυναμώσουμε την ενσυναίσθηση των παιδιών, δηλαδή να τους δείξουμε πως είναι να είσαι στη θέση του «χαμένου», να παρουσιάσουμε το αποτέλεσμα των στείρων συγκρούσεων και τη χαρά που προκαλεί η διαδικασία της ειρηνικής επίλυσης. Επιστρατεύουμε το χιούμορ, τη μουσική και τέλος την πιο προσφιλή τους πράξη: το παιχνίδι και τα καλούμε να πάρουν θέση χωρίς όμως να τα πατρονάρουμε.
Τους συμπεριφερόμαστε δηλαδή όπως σε κάθε θεατή, με σεβασμό.

Τα παιδιά πιστεύετε αντιλαμβάνονται το αίσθημα της αδικίας και της δικαιοσύνης;
Δεν μπορώ να σας απαντήσω με σιγουριά, γιατί αυτό το αίσθημα δεν έχει κοινά χαρακτηριστικά για όλους τους ανθρώπους και άρα ούτε για όλα τα παιδιά.
Αυτό που έχω αποκομίσει από τη δουλειά που κάνουμε με τα παιδιά ως θεατρικό σχήμα «ομάΔα», είναι ότι δεν θέλουν σε καμία περίπτωση οι πράξεις τους να χαλάσουν την χαρά και την ευφορία του παιχνιδιού, δηλαδή του εμείς, της συνύπαρξης.
Αυτό είναι σημαντικό και εκεί απάνω μπορούμε ως ενήλικες να βασιστούμε για να τα βοηθήσουμε να μάθουν να υποχωρούν αλλά και να διεκδικούν με γνώμονα το κοινό καλό.

Ποιο σημείο της παράστασης είναι το αγαπημένο σας;
Όλα! Κάθε στιγμή της είναι και μια έκπληξη.
Πόσο σημαντικό ρόλο «παίζει» το θέατρο για να ευφραίνεται η ψυχολογία μας;
Το θέατρο μας βοηθά να προσεγγίσουμε εκ του ασφαλούς, εμπειρίες που πιθανών δεν θα ζήσουμε ποτέ, ή να δούμε με άλλο μάτι εμπειρίες γνώριμες. Είναι μαγεία, ποίηση, φαντασμαγορία και πάνω απ’ όλα επικοινωνία. Οπότε ….

Πιστεύετε ότι τα παιδιά σε αυτήν την εποχή «χάνουν» ευκολότερα την αθωότητα που πλάθει τη φαντασία τους;
Υπάρχει πολλή βία και θυμός στο παιχνίδι κι αυτό είναι κάπως στενάχωρο. Όμως τα παιδιά πιστεύω πως είναι πάντα ανοιχτά σε ό,τι ενισχύει την ξενοιασιά και την χαρά. Στο χέρι μας είναι να το προσφέρουμε.

Πέρα από τις θεατρικές παραστάσεις, που σίγουρα δίνουν τροφή για σκέψη σε ένα παιδί, τι άλλο μπορούν να κάνουν οι γονείς καθημερινά;
Συζήτηση. Κουβέντα κανονική, για όποια θέματα απασχολούν το παιδί.

Αν μπορούσατε να παρομοιάσετε το «Περιστέρι Δικαστή» με ένα πρόσωπο μέσα από την οικογένεια του καθένα, ποιος θα ήταν;
Ο ρόλος του περιστεριού στο έργο, έχει να κάνει με τις προσωπικότητες αυτές που εμπνέουν με την στάση τους, τους άλλους ανθρώπους, να ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη πορεία που έχει σκοπό τη συμφιλίωση.
Ο καθένας ας κάνει τον παραλληλισμό του …

Ας κλείσουμε με δικές σας σκέψεις για την παράσταση.
Εγώ, ο Ιωακείμ Κάσδαγλης και η Τερέζα Κρητικού, δηλαδή το θεατρικό σχήμα «ομάΔα», είμαστε πολύ χαρούμενοι που μας ακολούθησαν σε αυτή την περιπέτεια τόσο αξιόλογοι άνθρωποι όπως: η Σοφία Γαλανάκη και ο Δων Χριστοδούλου που παίζουν στην παράσταση, ο Jerome Kaluta του οποίου τα τραγούδια αποτελούν βασικό κομμάτι της παράστασης και συμπληρώνουν τη δραματουργία, την Εύη Σφακιανάκη στις υπέροχες χορογραφίες, τον Αλέξανδρο Κακλαμάνο για τα βίντεο της παράστασης στα οποία συμμετέχουν ο Σπύρος Μπιμπίλας και ο Περικλής Αλμπάνης, τον Θράσο Χριστοδούλου για τα σκηνικά, την Άννα Σουρά για την κατασκευή των κουστουμιών, την Βίκυ Παπαδοπούλου για την δ/νση παραγωγής.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω το εικαστικό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι μάσκες – περικεφαλαίες που επιμελήθηκε ο Ιωακείμ Κάσδαγλης και η Τερέζα Κρητικού.
Μια παράσταση-συνεταιρισμός υπέροχων καλλιτεχνών!

Δείτε όλες τις λεπτομέρειες για την παράσταση εδώ