Σωστή αντιμετώπιση της εγκυμοσύνης και της μητρότητας

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, τα τρία τέταρτα των εγκύων γυναικών και των νέων μητέρων βιώνουν διακρίσεις στο χώρο εργασίας.

Πριν από μερικά χρόνια, όταν πλησίαζα τα 30 μου, δούλευα με μία νέα γυναίκα που έλεγε ότι δεν είναι φεμινίστρια.
Με παραξένεψε πολύ γιατί μία νέα γυναίκα που εργαζόταν σε μία ανδροκρατούμενη επιχείρηση δήλωσε ότι δεν ήταν φεμινίστρια.

Η απάντησή της όμως έλεγε καθαρά ότι οι άνδρες και οι γυναίκες ήταν πράγματι ίσοι. Είχαν ίδια αντιμετώπιση στην εργασία τους και ίδιες αποδοχές.
Το χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην εργασία δεν θα προκύψει παρά λίγα χρόνια αργότερα. Και πράγματι, λίγο αργότερα μου είπε ότι ήταν τελείως λάθος.

Διαβάστε ακόμη: Εργαζόμενη μητέρα, πώς τα καταφέρνεις

Πλησίαζε τα 30 χρόνια της και είδε ότι η πορεία των ελαφρά μεγαλύτερων σε ηλικία γυναικών συναδέλφων έμενε στάσιμη, ενώ αυτή των ανδρών αυξανόταν με μεγάλη ταχύτητα.

Οι νέοι άνδρες, συνάδελφοί της, προήχθησαν και καλυτέρευσαν τη θέση τους στην εταιρία πολύ γρηγορότερα από εκείνη.
Η «τιμωρία της μητρότητας» αρχίζει πολύ πριν αποκτήσει η γυναίκα παιδιά και ανεξάρτητα αν θέλει να αποκτήσει παιδί ή όχι.

Στη χειρότερη περίπτωση δεν είναι μόνο οπισθοδρομική αλλά και επικίνδυνη! Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα, τα τρία τέταρτα των εγκύων γυναικών και των νέων μητέρων βιώνουν διακρίσεις στο χώρο εργασίας.

Επτά στα δέκα αφεντικά λένε ότι μία γυναίκα πρέπει να δηλώσει αν είναι έγκυος όταν κάνει αίτηση για εργασία και μία στις τέσσερεις, το ένα τέταρτο δηλαδή των βρετανικών επιχειρήσεων, λέει ότι θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ρωτήσουν, αν η γυναίκα επιθυμεί να αποκτήσει παιδί. Όμως αυτό, μην το ξεχνάμε, είναι παράνομο.

Έτσι, μία στις 10 γυναίκες αποθαρρύνεται από τον εργοδότη της να κάνει κάποιο προγεννητικό έλεγχο, πράγμα απαραίτητο για την υγεία της μέλλουσας μητέρας και του μωρού της. Και μία στις εννέα γυναίκες μπορεί να χάσει τη δουλειά της, σαν αποτέλεσμα της εγκυμοσύνης της. Τώρα με όλο και περισσότερους νέους πατέρες να παίρνουν μεγαλύτερη άδεια πατρότητας, αυτές οι πρακτικές πρέπει να εξαφανιστούν τελείως.

Όμως ανθίζουν! Το ποσοστό των γυναικών που δηλώνουν διακρίσεις λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας είναι 45% μεγαλύτερο από πριν μία δεκαετία.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που το ποσοστό γεννήσεων βρίσκεται σε πτώση. Αυτό είναι απαράδεκτο στη σύγχρονη Βρετανία, όπως λέει η Caroline Waters, αναπληρώτρια πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία ήταν υπεύθυνη για τη μελέτη.

Η λύση χρειάζεται πολλά πράγματα να γίνουν. Η συμπεριφορά αυτή ισοδυναμεί με συλλογική διαγραφή εκατοντάδων χιλιάδων γυναικών που εργάζονται και που δεν θέλουν να μένουν στο σπίτι επειδή έχουν παιδάκι, ή μελαγχολικοί μελλοντικοί γονείς που απλά περιμένουν να αποκτήσουν παιδάκι.
Και σε απάντηση το μόνο που έχουμε είναι μία εξεταστική επιτροπή που θα πάρει μήνες να εξετάσει τα στοιχεία σχετικά με τις εμπειρίες των γυναικών όταν η φωνή τους είναι ήδη εκκωφαντική.

Μία αναφορά θα ακολουθήσει, με συστάσεις που όμως θα πρέπει να αναβληθούν επ’ αόριστο, επειδή αποτελεί μάλλον μία από τις τελευταίες προτεραιότητες της κυβέρνησης.
Ο νόμος όπως είναι δεν λειτουργεί. Οι εργοδότες τον αγνοούν και οι υπάλληλοι είναι πολύ φοβισμένοι για να τον χρησιμοποιήσουν.

Οι περικοπές στη νομική βοήθεια σημαίνουν ότι είναι δύσκολο, ακόμη και στην περίπτωση των διακρίσεων για τις γυναίκες να βρουν εκπροσώπηση εάν επιθυμούν να καταγγείλουν μία υπόθεση.

Το τεράστιο άγχος για μία τέτοια κίνηση, επιπλέον του άγχους ότι είσαι ένας νέος γονέας, αποθαρρύνει τις περισσότερες γυναίκες να προχωρήσουν σε μία καταγγελία.

Διαβάστε ακόμη: Εργαζόμενη μητέρα: Να είσαι ευγνώμων

Χρειάζονται κάποιο εισόδημα και δεν θέλουν να αποκτήσουν την σφραγίδα του ταραχοποιού. Πάρα πολλοί εργοδότες αψηφούν τους κανόνες αυτούς καθημερινά, χωρίς όμως να υποστούν καμία συνέπεια.

Το να περιμένουμε από την κυβέρνηση να ενεργήσει είναι μάλλον μάταιο. Ίσως οι γυναίκες πρέπει να αντεπιτεθούν οι ίδιες.

Κατονομάζοντας και υποδεικνύοντας τις επιχειρήσεις που δεν πληρώνουν τον ελάχιστο μισθό όπως οφείλουν, είναι αυτό που θα οδηγήσει στην αλλαγή της αντιμετώπισης της άδικης αυτής κατάστασης που υφίσταται.

Οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης καθιστούν ευκολότερο από ποτέ να μοιραστούν τις ιστορίες τους, της διάκρισης λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας, οι γυναίκες στο χώρο εργασίας, ανώνυμα και έχοντας το πλεονέκτημα να προειδοποιήσουν τις άλλες γυναίκες να αποφύγουν το εχθρικό περιβάλλον εργασίας.

Μία κεντρική πλατφόρμα που να μπορούν να μοιράζονται στοιχεία για σωστές ή όχι εργασιακές συνθήκες, όπως επίσης και η σύγκριση μισθών, ανώνυμα, θα μπορούσε να βοηθήσει πάρα πολύ.
Μέχρις ότου οι εργοδότες αισθανθούν το αποτέλεσμα των παράνομων ενεργειών τους, όλοι εμείς θα πρέπει να «πληρώνουμε το πρόστιμο της μητρότητας».

Πηγή The Independent