egkimosini thireoeidis

Θυρεοειδής Και Εγκυμοσύνη - γενικές πληροφορίες

Θυρεοειδής και κύηση

Ο ρόλος του θυρεοειδούς κατά την εγκυμοσύνη είναι πολύ σημαντικός, ειδικά κατά τη διάρκεια των πρώτων 10 – 12 εβδομάδων της κύησης. Είναι απαραίτητος ο έλεγχος σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, ώστε να αντιμετωπίζονται έγκαιρα τυχόν προβλήματα που θα προκύψουν.

Ο θυρεοειδής, παράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες Τ3 και Τ4 που έχουν άμεση επίδραση στην έμμηνο ρύση της γυναίκας, πόσο μάλλον στη σύλληψη και στη φυσιολογική εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Η λειτουργία του ρυθμίζεται από τον εγκέφαλο με τη βοήθεια της θυρεοτρόπου ορμόνης TSH που παράγεται από την υπόφυση (αναλυτικά στο κεφάλαιο θυρεοειδής). Η αξιολόγηση των θυρεοειδικών ορμονών στην εγκυμοσύνη είναι παραπλανητική. Λόγω της μεγάλης αύξησης των οιστρογόνων στην κύηση, οι ορμόνες του θυρεοειδή Τ3 και Τ4 είναι πλασματικά αυξημένες στο αίμα της εγκύου, ενώ παραμένουν φυσιολογικές οι FT3, FT4. Επιπλέον, αξίζει να ανφέρουμε ότι το 10% – 20% των φυσιολογικών γυναικών έχει χαμηλή TSH τους πρώτους τρεις μήνες της εγκυμοσύνης.

Διάγνωση υπερθυρεοειδισμού

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή για τη σωστή διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού και την έναρξη αγωγής. Μια γυναίκα που εμφανίζει υπερθυρεοειδισμό πριν ή κατά την εγκυμοσύνη έχει συνήθως ταχυκαρδία, απώλεια βάρους, εκνευρισμό και αϋπνία. Σημαντικό είναι να γίνεται μηνιαία παρακολούθηση του θυρεοειδή και αναπροσαρμογή του θεραπευτικού σχήματος ώστε η μητέρα να είναι ευθυρεοειδική κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κρατώντας με τη χαμηλότερη δυνατή δόση φαρμάκου τα επίπεδα της ελεύθερης θυροξίνης στα ανώτερα φυσιολογικά. Όταν δεν είναι ρυθμισμένος ο υπερθυρεοειδισμός στην κύηση υπάρχει αυξημένος κίνδυνος αποβολών και έχει δυσμενείς συνέπειες στην υγεία τόσο του εμβρύου όσο και της μητέρας. Ένα στα πέντε νεογέννητα μητέρων με υπερθυρεοειδισμό εμφανίζουν και αυτά παροδικό υπερθυρεοειδισμό. Στο στάδιο της λοχείας υπάρχει μεγάλη πιθανότητα έξαρσης του ήδη υπάρχοντος ή επανεμφάνισης υπερθυρεοειδισμού στη μητέρα. Στο θυρεοειδή μπορούν να συμβούν πολλές διαταραχές κατά τη διάρκεια της κύησης και αφορά το 3% των εγκύων, είτε με προϋπάρχοντα υποθυρεοειδισμό είτε πρωτοεμφανιζόμενο στην κύηση.

Διάγνωση υποθυρεοειδισμού

Ο εγκατεστημένος υποθυρεοειδισμός στην έγκυο γυναίκα στη διάρκεια κύησης είναι σχετικά σπάνιος. Η συχνότητα εμφάνισης του είναι 0,3% έως 0,5%. Διαπιστώνεται με αυξημένα επίπεδα της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης – TSH και τη μείωση του κλάσματος της ελεύθερης θυροξίνης (FT4).
Όταν η περιεκτικότητα του ιωδίου στη διατροφή της εγκύου είναι επαρκής,(η παγκόσμια οργάνωση υγείας συνιστά πρόσληψη 250 mcg ιωδίου καθημερινά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού),η πιο συνηθισμένη αιτία του υποθυρεοειδισμού του θυρεοειδή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι οι χρόνια αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα.

Κίνδυνοι υποθυρεοειδισμού στην εγκυμοσύνη

Αν δεν ρυθμιστεί η θυρεοειδική λειτουργία στην έγκυο και συνεχίζεται η υποθυρεοειδική λειτουργία στην κύηση, υπάρχουν οι εξής κίνδυνοι:

  • αποβολή στο α’ τρίμηνο
  • αποκόλληση πλακούντα
  • πρόωρο τοκετό και πολλάκις πριν τις 32 εβδομάδες
  • εμβρυϊκή καρδιακή αρρυθμία
  • χαμηλού βάρους νεογέννητα (IUGR)
  • αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα
  • προεκλαμψία και υπέρταση κύησης
  • αυξημένη συχνότητα καισαρικής τομής
  • αιμορραγίες πρώιμης λοχείας

Αντίθετα, οι έγκυες που βρίσκονται σε ασυμπτωματικό υποθυρεοειδισμό με χαμηλή TSH και φυσιολογική ελεύθερη Τ4, η κύηση δεν έχει συσχετιστεί με δυσμενή αποτελέσματα. Ο ασυμπτωματικός υποθυρεοειδισμός με αυξημένα επίπεδα TSH και φυσιολογικά επίπεδα ελεύθερης Τ4 ορμόνης του θυρεοειδή είναι πολύ πιο συνηθισμένη πάθηση από τον εγκατεστημένο υποθυρεοειδισμό και εμφανίζεται σε συχνότητα 2-2,5% των ελεγμένων γυναικών σε κύηση. Ο κίνδυνος για επιπλοκές κατά την κύηση είναι χαμηλότερος σε γυναίκες έχουν ασυμπτωματική εκδήλωση.

Ορμονικός έλεγχος

Ο ορμονικός έλεγχος είναι απαραίτητος στην αρχή της εγκυμοσύνης και πρέπει να γίνεται ανά μήνα, γιατί η απαίτηση της δόσης σε Τ4 ορμόνη του θυρεοειδή ενδέχεται να αυξηθεί έως και 50% με την πρόοδο της κύησης, σε σχέση με την αρχική δόση. Ακόμη, τα νεογνά μητέρων με υποθυρεοειδισμό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αντιμετωπίζουν μεγάλο κίνδυνο να εμφανίσουν νοητική καθυστέρηση. Σε μικρό ποσοστό ασθενών μπορεί να εμφανιστεί μόνιμος υποθυρεοειδισμός και να χρειάζεται να χορηγηθεί αγωγή διά βίου. Αν έχετε όζους στον θυρεοειδή σας, αυτοί πιθανόν να αυξηθούν λίγο σε μέγεθος. Αν ανήκετε στις γυναίκες της γκρίζας ζώνης, όπου οι θυρεοειδικές ορμόνες είναι φυσιολογικές, αλλά ο τίτλος των αντισωμάτων είναι υψηλός, μπορεί να εκδηλώσετε θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό – παρουσιάζεται σε ποσοστό 10% των γυναικών 2 – 3 μήνες μετά τη γέννα. Συνήθως είναι αναστρέψιμη. Αν χρειαστεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική αφαίρεση (ύπαρξη καρκίνου στον θυρεοειδή), αυτό μπορεί να γίνει στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος αποβολής. Κατά τη διάρκεια των πρώτων 10 – 12 εβδομάδων της κύησης το έμβρυο εξαρτάται από τη μητέρα του για την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών, όπου συμβάλλουν στη νευρολογική του ανάπτυξη. Αν διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα στη λειτουργία του θυρεοειδούς, πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη λήψη των κατάλληλων φαρμάκων, τα οποία θα συστήσει ο ενδοκρινολόγος.

Νόσος Graves

Το 1-5% των vεογεννήτων που προέρχονται από μητέρες που πάσχουν από τη νόσο Graves θα παρουσιάσουν υπερθυρεοειδισμό που οφείλεται στην διαπλακουντιακή μεταφορά των δεσμευτικών αντισωμάτων των υποδοχέων της θυρεοτροπίνης (TSH). Όλα τα έμβρυα των γυναικών με τη νόσο Graves’ πρέπει να παρακολουθούνται για σημάδια εμβρυϊκής θυρεοτοξίκωσης με τον καθορισμό του εμβρυϊκού καρδιακού ρυθμού και την αξιολόγηση της ανάπτυξης του εμβρύου.

το άρθρο αναδημοσιεύουμε: thyroidscience.gr