Τι μαθαίνουν τα παιδιά από τη σχέση των γονέων;

Όταν ένα παιδί μεγαλώνει παρατηρώντας ότι η μαμά και ο μπαμπάς,  περνάνε ευχάριστα μαζί, επιθυμούν να είναι ο ένας κοντά στον άλλο, ερμηνεύει πως μάλλον αυτό που συμβαίνει ανάμεσά τους είναι ωραίο.  Έτσι καταγράφει πως αυτό που αναπτύσσεται μεταξύ τους είναι άξιο προς μίμηση.  Παράλληλα, επειδή το παιδί λειτουργεί απολύτως εγωκεντρικά, απολαμβάνει μια ασφάλεια, μια αίσθηση πληρότητας και ησυχίας.

Χρόνος για το ζευγάρι. Είναι σημαντικός για τη σχέση;

Ξέρουμε βέβαια το πόσο δοκιμάζεται ο θεσμός του γάμου στις μέρες μας.  Ακούγεται πολύ συχνά το ερώτημα, ρητορικό ή όχι για την αιτία αυτής της φθοράς.  Οι ψυχολογικές μελέτες πως οι σχέσεις των ζευγαριών φθείρονται γρήγορα, ότι η αρχική έλξη καταλήγει αργά ή γρήγορα σε συμβιβασμό ή αδιαφορία και ενίοτε σε έναν ανηλεή αγώνα υπεροχής. 

Θίγοντας το θέμα του χρόνου που το ζευγάρι αφιερώνει στη σχέση του, μας δίνεται η ευκαιρία να τονίσουμε ότι ίσως αυτό μπορεί να αποτελέσει το «γιατρικό» της φθοράς. Ίσως εκεί να είναι κρυμμένη μια αλήθεια που αν βγει στο φως μπορεί και να βοηθήσει.

Πόσο αποτελεσματική είναι η τιμωρία;

Η τιμωρία είναι μέθοδος της εξουσίας. Εξουσία σημαίνει κυριαρχία, επιβολή ενός ατόμου σε ένα άλλο άτομο. Παραθέτουμε λίγους από τους λόγους που θα έπρεπε να μας εμποδίσουν για τη χρήση της τιμωρίας.

Γιατί τσακώνονται τα παιδιά μου;

Συχνά οι γονείς αναρωτιούνται τι φταίει και τα δικά τους τα παιδιά τσακώνονται ή τι δεν έχουν κάνει οι ίδιοι σωστά ώστε να μην έχουν εμπνεύσει την αγάπη των αδελφών. Βιώνοντας ενοχικά την όλη ιστορία επεμβαίνουν με μόνο και κύριο στόχο το σταμάτημα του τσακωμού.

Το θέμα δεν είναι να σταματήσουμε το τσακωμό. Αυτό μπορεί να γίνει εύκολα με αποπροσανατολιστικούς χειρισμούς ιδιαίτερα στα παιδιά μικρής ηλικίας. Το ζητούμενο είναι να ασχοληθούμε περισσότερο με το στόχο του καυγά και όχι με τον ίδιο τον καυγά.

Πως μπορεί ο γονιός να είναι ενθαρρυντικός;

Η ενθάρρυνση ως τρόπος συναλλαγής με τους άλλους είναι βοηθητική σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης και σε οποιαδήποτε ηλικία ίσως γιατί όλοι έχουμε κρυμμένο ένα αποθαρρυμένο παιδί. Ας αποφασίσουμε να εντάξουμε την ενθάρρυνση στη ζωή μας ξεχωρίζοντας την όμως από τον έπαινο.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ενθάρρυνση, μαθαίνει να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, στους άλλους, στη ζωή. Γίνεται ένας αισιόδοξος και ικανός μαχητής της ζωής.

Εγγραφή στο RSS - Ερατώ Χατζημιχαλάκη