Σκέφτομαι να καταψύξω τα ωάριά μου…

«Η οικογένειά μου είχε προβλήματα γονιμότητας και πάντα φοβόμουν ότι δεν θα μπορέσω να μείνω έγκυος. Όταν έκλεισα τα 18 χρόνια μου η μητέρα μου, μου είπε ότι είναι η ώρα να επισκεφτώ την γυναικολόγο.

Έπαψα να ντρέπομαι επειδή φώναξα στα παιδιά μου!

«Τα παιδιά μου πηδούν πάνω κάτω στα έπιπλα, τρέχουν γυμνά στο σπίτι και αντιστέκονται στην προσπάθειά μου να τα ετοιμάσω για ύπνο. Η στρατηγική μου να χρησιμοποιήσω τη λογική και ήρεμη υπενθύμιση και την πιο απαλή φωνή μου, δεν ωφέλησαν σε τίποτε. Θέλω απελπισμένα, να μπουν στο κρεβάτι για να έχω κάποιες στιγμές για μένα και να πάει καλά το υπόλοιπο της νύχτας! Έχω φτάσει τα όρια της υπομονής μου.

«Γράμμα για σένα, το παιδί σου και τους άλλους»

Αν είχα μόνο δύο λέξεις για να χαρακτηρίσω το φετινό καλοκαίρι, αυτές θα ήταν σίγουρα «σκοτσέζικο ντους». Από τη μία, η ομορφιά της Ελλάδας τον Ιούλιο που με ξαφνιάζει πάντα για την αντοχή της. (Εμείς συνεχίζουμε να πληγώνουμε αδυσώπητα τη φυσική σπάνια καλαισθησία της και εκείνη επιμένει να αντέχει…)

«Γράμμα σε μια μαμά που απορεί…»

Όποτε συναντιόμαστε φίλες μαμάδες, μοιραζόμαστε τους προβληματισμούς μας, για κάποιες συμπεριφορές των παιδιών μας που συχνά μοιάζουν ανεξήγητες. Οι μαμάδες απορούν:

-Γιατί ένα μικρούλι παιδάκι θυμώνει μερικές φορές τόσο πολύ ώστε να συμπεριφέρεται σαν κακότροπος ενήλικας;

Το παιδί και τα όρια

Πόσες φορές μέσα στην ημέρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα παιδιά επειδή δεν μας ακούν, θέλουν να κάνουν ‘το δικό τους’, δεν πλένουν τα χέρια τους, αγγίζουν πράγματα που δεν πρέπει, αργούν –τα μεγαλύτερα- να γυρίσουν στο σπίτι; Όσο σκεφτόμαστε θα βρίσκουμε κι άλλα παραδείγματα καταστάσεων που όλοι οι γονείς αντιμετωπίζουμε καθημερινά, οι οποίες μας προβληματίζουν, προκαλούν γκρίνιες, εντάσεις και καβγάδες και συχνά μας ‘βγάζουν από τα ρούχα μας’.

Εγγραφή στο RSS - παιδί και όρια