Παιδιά: Προέκταση ή όχι, του δικού μας εαυτού;

Υποβλήθηκε από admin στις .

Γράφει η ψυχολόγος Κλαίρη Σειραδάκη

 

Τις τελευταίες μέρες συμβαίνουν στη χώρα μας γεγονότα, τα οποία θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να μας προβληματίζουν. Αρχικά, η αυτοκτονία του 18χρονου μαθητή μια μέρα πριν την έναρξη των εξετάσεων και στη συνέχεια το αγανακτισμένο γράμμα που έγραψε μια μαθήτρια με αφορμή αυτό το συμβάν, με κάνουν να θέλω να αφιερώσω λίγο χρόνο για να μιλήσω σε σας, τους γονείς...

Παιδιά παρατημένα, δίπλα μας...

Υποβλήθηκε από natalia-lazopoulou στις .

Γράφει η παιδίατρος Ναταλία Λαζοπούλου

 

Πολλές φορές, μαμάδες με εκπλήσσουν όταν αρνούνται να πάρουν αγκαλιά τα παιδιά τους, για να μη κακομάθουν... Τέτοιες στιγμές, θέλω να τους πω για κείνα τα παιδιά που χώνονται στις αγκαλιές αγνώστων, απλώς και μόνο γιατί είναι ανοιχτές. Για τα παιδιά που ζουν στο περιθώριο της ελληνικής πρόνοιας, για τα παιδιά που ζουν παρατημένα μέσα στα μεγάλα παιδιατρικά νοσοκομεία, ξεχασμένα από το δημόσιο, με μόνη τους οικογένεια το προσωπικό των κλινικών.

Παιδί και Θάνατος: Πόσο ασύμβατα είναι μεταξύ τους;

Υποβλήθηκε από admin στις .

Γράφει η ψυχολόγος Κλαίρη Σειραδάκη

 

Μπορεί η Μαριτίνα να μην έχει πια τη μητέρα της κοντά της να της κρατάει το χέρι στην αρρώστια της όπως κάθε άλλο παιδί, μπορεί να μην την έχει δίπλα της να την παρηγορεί στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, μπορεί η μαμά της να μην είναι ανάμεσα στους θεατές, όταν η Μαριτίνα απαγγέλει το ποίημα της. Όμως είναι σπουδαίο, μέσα από τη δουλειά που έκανε με τον εαυτό της, να δηλώνει «είμαι ένα συνηθισμένο παιδί».

Γιατί δεν με φοβάται το παιδί μου;

Υποβλήθηκε από admin στις .

«Γιατί δεν με φοβάται; με ρώτησε με παράπονο η φίλη μου, βλέποντας το μικρό της διαβολάκι να τρέχει πάνω κάτω στο σπίτι! Γέλασα και μοιράστηκα μαζί της μία ματιά συμπόνιας.

Ο ερχομός του δεύτερου παιδιού

Υποβλήθηκε από nadia-lagga στις .

Αποτελεί πάντα μία πρόκληση για ολόκληρη την οικογένεια. Οι ισορροπίες που πιθανόν να είχε δημιουργήσει η οικογένεια με την έλευση του πρώτου παιδιού χάνονται και πάλι ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, καλούνται, να επαναπροσδιορίσουν τις θέσεις και τους ρόλους τους και να βρουν νέες ισορροπίες.

Swing Yoga: το νέο trend για μαμάδες και παιδιά!

Υποβλήθηκε από maria-papadopoulou στις .

Πώς είναι να κάνουν γυμναστική μαμά και παιδί ταυτόχρονα και μάλιστα… στον αέρα;
Το swing yoga, το νέο trend που τον τελευταίο καιρό κάνει θραύση παγκοσμίως στους ενήλικες, τώρα μπορεί να πραγματοποιηθεί με τις μαμάδες και τα παιδιά τους ταυτόχρονα αλλά και στα παιδιά μόνα τους!

Παιδί και τηλεόραση

Υποβλήθηκε από natalia-lazopoulou στις .

Γράφει η παιδίατρος Ναταλία Λαζοπούλου

Συνηθισμένη σκηνή από την ελληνική καθημερινότητα:
Η τηλεόραση συντονισμένη σε παιδικό κανάλι, το παιδί μπροστά από την τηλεόραση πότε βλέπει, πότε ασχολείται με κάποιο παιχνίδι, το μικρότερο αδελφάκι χαζεύει μπροστά στην οθόνη με την γρήγορη αλλαγή χρωμάτων και ο γονιός χαμένος κάπου στο βάθος του δωματίου. Ουσιαστικά αυτή είναι μια σκηνή από την παγκόσμια πραγματικότητα, όπου υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα δηλαδή, με τον γονέα προαιρετικό, αφού συχνά η τηλεόραση ασκεί και ρόλο babysitter όσο ο γονιός έχει «πεταχτεί» στο περίπτερο...

«Γράμμα σε μια μαμά που απορεί…»

Υποβλήθηκε από thraskia στις .

Όποτε συναντιόμαστε φίλες μαμάδες, μοιραζόμαστε τους προβληματισμούς μας, για κάποιες συμπεριφορές των παιδιών μας που συχνά μοιάζουν ανεξήγητες. Οι μαμάδες απορούν:

-Γιατί ένα μικρούλι παιδάκι θυμώνει μερικές φορές τόσο πολύ ώστε να συμπεριφέρεται σαν κακότροπος ενήλικας;

Παίζουν τα παιδιά σήμερα;

Υποβλήθηκε από admin στις .

Γράφει η ψυχολόγος Κλαίρη Σειραδάκη

 

Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο, αποτέλεσε μια εικόνα με την οποία ήρθα αντιμέτωπη το προηγούμενο Σαββατόβραδο. Περπατώντας στο πεζοδρόμιο μιας συνοικίας, έφτασαν στ’ αυτιά μου χαρούμενα κοριτσίστικα γέλια. Δεν πρόλαβα να γυρίσω και με προσπέρασε μια παρέα κοριτσιών (γύρω στα 13), τα οποία κρατούσαν τα μαξιλάρια τους στα χέρια και συζητούσαν γεμάτες ενθουσιασμό, για το βράδυ που επρόκειτο να περάσουν μαζί. Τότε λοιπόν, ήρθε ξανά στο μυαλό μου ένας γνώριμος προβληματισμός, σχετικά με το αν τα σημερινά παιδιά παίζουν, κατά πόσο συναναστρέφονται με άλλα παιδιά της ηλικίας τους και κατά πόσο αυτό τους είναι αρκετό.

Το Χρώμα και οι συναισθηματικές αντιδράσεις

Υποβλήθηκε από taularidou στις .

Το χρώμα είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία του design γιατί δημιουργεί ακούσιες συναισθηματικές αντιδράσεις στο θεατή. Θα έχετε ακούσει πολλές φορές να περιγράφουμε τα χρώματα ως “θερμά”, “ψυχρά”, “ήρεμα” ή “έντονα”. Το κόκκινο για παράδειγμα είναι συνήθως ζεστό ή ζωηρό, ενώ το μπλε είναι ψυχρό και συγκρατημένο.

Ο τόνος ενός design, μπορεί να αλλάξει εντελώς ανάλογα με τη χρωματική παλέτα που θα χρησιμοποιήσουμε.

Σελίδες

Εγγραφή στο RSS - παιδιά