Εμβρυϊκός ύδρωπας - τι είναι;

Ο εμβρυϊκός ύδρωπας προκύπτει από μεγάλη άθροιση υγρού κάτω από το δέρμα και διάφορες κοιλότητες του εμβρύου (κοιλιά, θώρακας κ.λπ .). Ο εμβρυϊκός ύδρωπας (ΕΥ), σε όλες τις ηλικίες εγκυμοσύνης, συνδέεται με υψηλή περιγεννητική θνησιμότητα που μπορεί να φτάσει και το 90%. Στο παρελθόν, η πιο συνηθισμένη αιτία ΕΥ ήταν εκείνος που οφειλόταν σε ασυμβατότητα Rhesus μεταξύ μαμάς και εμβρύου, δηλαδή σε μαμά Rhesus αρνητική και έμβρυο Rhesus θετικό.

Εμβρυϊκός ύδρωπας - Τα αίτια:

Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες αιτίες. Στις κύριες αιτίες είναι η σοβαρή αναιμία του εμβρύου από οποιαδήποτε αιτιολογία. Εδώ περιλαμβάνεται η αναιμία λόγω λοίμωξης του εμβρύου με τον παρβοϊό B19 και η α-θαλασσαιμία του εμβρύου. “Λογικό” είναι οι καρδιακές ανωμαλίες του εμβρύου να σχετίζονται με “πρήξιμο”, όπως συμβαίνει και στους ενήλικες. Έτσι, οι καρδιακές ανωμαλίες είναι η συχνότερη ανατομική ανωμαλία που σχετίζεται με ΕΥ. Γενικά, οι καρδιακές ανωμαλίες του εμβρύου είναι πιθανό να προέρχονται από μεγάλη ποικιλία αιτίων και χρωμοσωμικές ανωμαλίες.

Ο ύδρωπας που σχετίζεται με ανατομική καρδιακή ανωμαλία έχει φτωχή πρόγνωση (δηλαδή το έμβρυο έχει μεγάλη πιθανότητα θανάτου) διότι συνήθως η ανωμαλία είναι σοβαρή. Επίσης, σε Rh-ασυμβατότητα (βλέπ ε π αραπ άνω), η σοβαρή εμβρυϊκή αναιμία μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια. Η συνολική ποσότητα του νερού του εμβρύου είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του νεογνού, του παιδιού και του ενήλικα και αντιστοιχεί στο 95% του εμβρυϊκού βάρους στην αρχή της κύησης και στο 75% κατά τον τοκετό.

Η ανταλλαγή των υγρών στο έμβρυο μπορεί να γίνεται διαμέσου του πλακούντα, των μεμβρανών που περιβάλλουν το έμβρυο, διαδερμικά κ.λπ. Έτσι, συχνά συνυπάρχει ύδρωπ ας, “π ρησμένος” π λακούντα και π ολύ αμνιακό υγρού. Ωστόσο, οι μηχανισμοί της διακίνησης των υγρών στο έμβρυο και στον πλακούντα είναι πολύπλοκοι και δεν έχουν διερευνηθεί πλήρως.   

Εμβρυϊκός ύδρωπας - Διάγνωση:

Η πρόοδος στην υπερηχογραφική διάγνωση κάνει σήμερα ευκολότερη τη διάγνωση του εμβρυϊκού ύδρωπα σε σχέση με το παρελθόν. Η έντονη άθροιση υγρού, ιδιαίτερα σε κοιλότητες (περιτοναϊκή, θωρακική, π ερικαρδιακή), στον π λακούντα και στο αμνιακό υγρό διευκολύνουν την υπερηχογραφική διάγνωση του ΕΥ. Η υπερηχογραφική διάγνωση του ΕΥ απαιτεί την παρουσία γενικευμένου οιδήματος (πρηξίματος) μαζί με τη συσσώρευση υγρού μέσα σε δύο ή περισσότερες κοιλότητες.

Βιβλιογραφία: Ιατράκης Γ. Κύηση Υψηλού Κινδύνου. Αθήνα, Εκδόσεις “Δεσμός” 2013. Νικολαΐδης Π. Το Υπερηχογράφημα στη Μαιευτική και Γυναικολογία. Αθήνα, Εκδόσεις “Λαγός Δημήτριος” 2009.   - το άρθρο διαβάσαμε εδώ: embryoiatriki-genetiki.gr