«Με τρεις κουβέντες ο πατέρας μου με έκανε να αγαπήσω τις ουλές μου»

Η Κίμπερλι Ρεξ υποβλήθηκε σε επέμβαση στην καρδιά, όταν ήταν μόλις ενός έτους. Η επέμβαση αυτή της άφησε ένα μεγάλο σημάδι στο στέρνο και την κοιλιά της.

Στις 3 Ιουλίου του 1997, δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, ένας γιατρός άνοιξε το παλιό αυτό σημάδι της για να την υποβάλει σε ακόμη μια επέμβαση.

Η ίδια γράφει για την περιπέτεια της υγείας της και αποκαλύπτει πώς ο πατέρας της κατάφερε να τη βοηθήσει να ξεπεράσει αυτό που ένιωθε εξαιτίας των ουλών στο σώμα της.

«Το νέο μου σημάδι κοντά στο στομάχι μου ήταν πιο σκούρο και ροζ. Ηταν σαν να φώτιζε όταν ο ήλιος έπεφτε επάνω του. Πέντε μήνες αργότερα – κι ένα μήνα μετά τα 16α μου γενέθλια – ένας άλλος γιατρός έκανε μια καινούρια ουλή στο σώμα μου, προκειμένου να μου εμφυτεύσει βηματοδότη. Ο κορμός μου έμοιαζε σαν μια σελίδα από τετράδιο μαθηματικών με γραμμές και διαγράμματα.

Μεγάλωσα πριν από την εποχή που αυτή που προσπαθεί να διδάξει στα νεαρά κορίτσια πως είναι όμορφα ακόμα και με τα ελαττώματα τους.

Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει κάπου ότι το μικρό μου στήθος ήταν τέλειο ακόμα κι έτσι.

Δεν θυμάμαι να στέκομαι μπροστά από τον καθρέφτη και να πιστεύω ότι η μεγάλη, φαρδιά μου μύτη είναι όμορφη επειδή ανήκει σε μένα.

Ομως θυμάμαι, να συγκρίνω τον εαυτό μου με γυναίκες -σταρ των αγαπημένων μου εκπομπών.

Θυμάμαι να εκτιμώ και να θαυμάζω ένα μοντέλο ή τα πράσινα μάτια, σε σχέση με τα δικά μου καστανά».

«Οταν πια πέρασα την εφηβεία, οι ανασφάλειες μου βελτιώθηκαν αλλά εξακολουθούσαν να είναι παρούσες.

Πέρασα πολλές βραδιές με φίλους, να χορεύουμε και να ακούμε μουσική, να γελάμε, να φλερτάρουμε, αλλά πολύ συχνά έκλεινα τα μάτια μου και κοιτούσα εμένα.

Πήγαινα στις τουαλέτες για να δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Τις περισσότερες φορές έβλεπα ότι δεν ήμουν ευτυχισμένη με το θέαμα».

Πατήστε για την επόμενη σελίδα και τη συνέχεια του άρθρου...