«Γράμμα σε σένα που δεν φταις…»
Απομεινάρια μιας ζωής. Που την είδες να γκρεμίζεται δίπλα σου. Πάνω σου. Κυριολεκτικά. Η σκόνη έχει σκεπάσει τα πράγματα σου και απειλεί να εξαφανίσει τα όνειρά σου. Σε πνίγει.
Εκατομμύρια απειροελάχιστοι κόκκοι σκόνης επιχειρούν να διαβρώσουν το αύριο.
Και τότε, έτσι ξαφνικά, μέσα στο σκοτάδι, γίνεται το Θαύμα. Ένα ακόμη… Ο καθηγητής σου και εσύ διαβάζετε μέσα στην παγωμένη σκηνή, αψηφώντας την υγρασία που τρυπάει τα κόκαλα και προσπαθείτε να κερδίσετε τον χαμένο χρόνο. Αγωνίζεσαι με δύναμη ήρωα να φτάσεις το όνειρο που έτρεξε μακριά σου, φοβισμένο και εκείνο από τα 6 ρίχτερ που άλλαξαν σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, όλη σου τη ζωή.
Νικάς το φόβο. Σε αυτήν τη μάχη είσαι εσύ ο νικητής. Τα έβαλες με τα στοιχεία της φύσης και
Νίκησες. Ακριβώς τη στιγμή που άρχισες να ψάχνεις τα βιβλία σου κάτω από τα χαλάσματα.
Ακριβώς τη στιγμή που δεν τα βρήκες, έκλαψες και συνέχισες…
- Να παλεύεις με το φόβο που σου ξεσκίζει την ψυχή
- να παλεύεις με τα ρίχτερ που ταρακουνούν την ύπαρξή σου
- να παλεύεις με τις ανυπόστατες ολέθριες φήμες που σου φράζουν το δρόμο
- να παλεύεις με τη θέλησή σου που δειλιάζει
Όμως εσύ είσαι ο δυνατός. Εσύ που είδες την επόμενη μέρα και της χαμογέλασες. Εσύ που έκλεισες το μάτι στον απέναντι που φοβήθηκε. Εσύ που συνεχίζεις να διαβάζεις για να προετοιμαστείς για τις πανελλήνιες. Εσύ που ονειρεύτηκες μια ανοιχτή πόρτα σε κάποιο Πανεπιστήμιο για να τη διαβείς…
Είσαι μόλις 17 και δεν φταις σε τίποτα. Απλώς γεννήθηκες και μεγάλωσες σε ένα από τα ομορφότερα μέρη του κόσμου που δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται σκληρά. Απλώς βρέθηκες στο μάτι του κυκλώνα. Στην καρδιά του Εγκέλαδου. Απλώς η ζωή, σου έβαλε εμπόδια στο δρόμο σου. Και εσύ, ο ήρωας μου, μου θύμισες το πιο μεγάλο μάθημα όλων: ότι ο μόνος δρόμος είναι μπροστά!
Θα ξαναέρθει καλοκαίρι, θα κλείσουν οι πληγές, θα ανθίσει πάλι το πανέμορφο νησί και μαζί του και εσύ.
Και τα όνειρά σου που θα θυμηθούν ότι δεν τα πέταξες ποτέ, θα έρθουν πάλι κοντά σου, θα σου ζητήσουν συγνώμη που για λίγο δείλιασαν και θα γίνουν ΖΩΗ. Η δική σου ζωή! Γιατί έτσι θα αποκατασταθεί το δίκιο… έτσι θα διασφαλιστεί η συνέχεια. Έτσι, ο καιρός θα σου φέρει ότι σκληρά στερήθηκες… Γιατί εσύ δεν φταις σε τίποτα.
«Αφιερωμένο στους κατοίκους της Κεφαλονιάς που δοκιμάζονται σκληρά. Εμπνευσμένο από ένα ρεπορτάζ στο δελτίο ειδήσεων του ALPHA που έδειχνε ένα μαθητή της 3ης Λυκείου, να διαβάζει με τον καθηγητή του, μέσα σε μια σκηνή…»
Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα,
Σε φιλώ γλυκά,
Ράνια
