Τι είναι η μέθοδος Feldenkrais

Οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης βιώνουν αρκετές σωματικές αλλαγές. Το σώμα μιας εγκύου αλλάζει σχήμα, βάρος, διάθεση, κέντρο βάρους, τρόπο περπατήματος και κίνησης. Μέσα από απλές, ήπιες και ευχάριστες κινήσεις η Μέθοδος Feldenkrais μπορεί να προσφέρει κάποια εργαλεία για την καθημερινή σωματική άνεση -εκτός από την εκγύμναση- ώστε μια γυναίκα που κυοφορεί να αποκτά καλύτερη σύνδεση με το ευρύτερο σύνολο του σώματος και του εαυτού της.

Πρόκειται για μέθοδο σωματικής διδασκαλίας και εκπαίδευσης, που δίνοντας έμφαση στην εμπειρική γνώση, βοηθά το άτομο να βελτιώσει πολλές πλευρές της καθημερινότητάς του, από το απλό περπάτημα, ή το κάθισμα, έως την απόδοσή του σε πιο απαιτητικές δραστηριότητες και να του προσφέρει μεγαλύτερη άνεση στις διαπροσωπικές του σχέσεις.

Η μέθοδος πήρε το όνομά της από τον Feldenkrais, τον άνθρωπο που τη δημιούργησε, τη δίδαξε και τη διέδωσε. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι, ότι συνενώνει τη γνώση της Επιστήμης, με την τέχνη της ανθρώπινης κίνησης.

Moshe Feldenkrais (1904 – 1984)

Ο Moshe Pinhas Feldenkrais γεννήθηκε στις 6 Μαΐου 1904 στη Slavuta, πόλη της σημερινής Ουκρανίας. Από το 1912 που μετακόμισε με την οικογένειά του στη Λευκορωσία, έως το 1930 που εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, μελέτησε εβραϊκά, ταξίδεψε σε ηλικία 14 ετών στην Παλαιστίνη όπου παρέμεινε για έξι μήνες και αποφοιτώντας το 1925 από τις σπουδές του, δούλεψε αρχικά ως χαρτογράφος. Από νεαρή ηλικία και παράλληλα με τις σπουδές του διδάσκεται Jujitsu ( ζίουζίτσου). Ένας τραυματισμός στο γόνατό του γίνεται η αφορμή να αρχίσει να επινοεί τις δικές του τεχνικές αυτοάμυνας.

Το 1930 βρίσκεται πλέον στο Παρίσι να σπουδάζει Φυσική. Παράλληλα διδάσκει Jujitsu και ξεκινά μαθήματα Judo, όπου παίρνει μαύρη ζώνη. Το 1933 και συγχρόνως με τη διδακτορική του διατριβή στη Σορβόννη, δουλεύει ως βοηθός έρευνας στο εργαστήριο του Frédéric Joliot-Curie και λίγο αργότερα στα εργαστήρια Arcueil-Cachan, γνωστά για τα πειράματά τους πάνω στη διάσπαση του ατόμου. Το 1938 παντρεύεται τη Yona Rubenstein, αλλά δύο χρόνια αργότερα, με την εισβολή των Γερμανών στο Παρίσι, εγκαταλείπει οριστικά τη γαλλική πρωτεύουσα για να εγκατασταθεί στην Αγγλία. Εκεί συνεχίζει να διδάσκει μεθόδους αυτοάμυνας. Είναι η στιγμή που θα ασχοληθεί πλέον σοβαρά με το πρόβλημα στο γόνατό του και αντλώντας από αυτό την αφορμή, μέσα από μια σειρά διαλέξεων, θα διατυπώσει τις πρώτες ιδέες για τη μέθοδό του. Θα αρχίσει να τις διδάσκει σε πειραματικές τάξεις και ιδιωτικά σε κάποιους συναδέλφους. Η μέθοδός του θα αρχίζει σιγά σιγά να διαμορφώνεται σε αυτή την περίοδο της ζωής του.

Ο Moshe Feldenkrais έλεγε, ότι αν μάθουμε να κινούμαστε με ελάχιστη προσπάθεια, η καθημερινότητά μας μπορεί να γίνει ευκολότερη. Επί πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την έρευνα της νευροφυσιολογίας και νευροψυχολογίας, δίνοντας ως φυσικός, έμφαση στην επίδραση της βαρύτητας πάνω στο ανθρώπινο σώμα. Δίδαξε πάνω απ΄όλα τον εαυτό του να περπατά χωρίς πόνο χρησιμοποιώντας την τεχνική που ανέπτυξε. Το 1950 εγκατέλειψε την καριέρα του ως φυσικός και ασχολήθηκε αποκλειστικά και μόνο με την εξέλιξη και μετάδοση της τεχνικής του.

Ακριβώς επειδή η μέθοδός του εστιάζει στη σχέση μεταξύ κίνησης και σκέψης, ο Feldenkrais είχε καταλάβει, ότι μόνο συνειδητοποιώντας το σώμα του μπορεί να το υποστηρίξει καλύτερα και κατά συνέπεια, να βρει μόνος του τους τρόπους που θα τον βοηθήσουν να ανακτήσει τη δύναμη και την χρήση του γόνατού του.

Εφαρμογή με δύο τρόπους

Η μέθοδος Feldenkrais εφαρμόζεται σε ομαδικά και ιδιαίτερα μαθήματα :

Α. Συνειδητοποίηση μέσω της κίνησης - Αwareness Through Μovement (ΑΤM), σε ομαδικά μαθήματα. Σε αυτά ο Feldenkrais καλεί τους μαθητές να εξερευνήσουν, να νοιώσουν και να συνειδητοποιήσουν το σώμα τους. Αυτή η αναζήτηση σκοπό έχει να ανακαλύψει ο καθένας μόνος του, τί είναι καλό για αυτόν. Οι κινήσεις που προτείνονται, δεν έχουν συγκεκριμένο στόχο. Είναι απλές, αργές κινήσεις που προάγουν τη μυική χαλάρωση, χωρίς περιττή προσπάθεια, μέσα στα όρια της “εύκολης και άνετης” κίνησης για τον καθένα, επιτρέποντας την αλλαγή της στάσης του ατόμου μέσω ενός νέου κινητικού προτύπου.

Β. Λειτουργική δράση - Functional Integration (FI), είναι ατομική συνεδρία και προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε ατόμου. Στο FI o πρακτικός καθοδηγεί το μαθητή μέσω της αφής και του αγγίγματος. Δουλεύει την αρμονία πάνω στις κινήσεις της καθημερινότητας μας : στο περπάτημα, στην εργασία μπροστά στον υπολογιστή, στην ελευθερία της αναπνοής, σε ένα μουσικό όργανο, στο χορό...

Αποτελέσματα και οφέλη

Έμφαση τόσο στην αρμονία του άξονα κρανίο-αυχένας-σπονδυλική στήλη, όσο και στην αρμονία ολόκληρου του σώματος.
Συνειδητοποίηση σωματικών μη οργανικών συνηθειών που έχουμε αποκτήσει και ανακάλυψη των στάσεων και των κινήσεων του σώματος που μας ταιριάζουν, καταφέρνοντας έτσι με ευκολία πράγματα που προηγουμένως μας κούραζαν.
Ενδυνάμωση των μυών γύρω από τα μάτια και όλου του προσώπου.
Απελευθέρωση της μυικής έντασης.
Μεγαλύτερη ευλυγισία.
Συνειδητοποίηση του σώματος και της κίνησης μας, ώστε να βελτιώνεται η ισορροπία μας και να αισθανόμαστε πιο ασφαλείς.
Εκγύμναση του σώματός μας σαν μία ενότητα, και όχι μεμονωμένα για κάθε ένα μυ.

Σχετικά links: