Ανοιξιάτικος...ήλιος!

Ανοιξιάτικος...ήλιος!

Ο ήλιος σαςΠολλά παιδιά από την πρώτη του Μάρτη μέχρι το τέλος του μήνα φορούν στο χέρι ένα βραχιολάκι από κόκκινη και άσπρη κλωστή.

Ο Μάρτης είναι ένα πολύ παλιό έθιμο που μάλλον έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα , στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των μυστηρίων συνήθιζαν να δένουν στο χέρι και στο πόδι μια κλωστή την Κρόκη.

Σύμφωνα με την παράδοση αυτό προστατεύει το πρόσωπο των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της άνοιξης. Μόλις τελειώσει ο μήνας ή μόλις δουν το πρώτο χελιδόνι το αφήνουν πάνω στα δέντρα ή τις τριανταφυλλιές ώστε να το πάρουν τα χελιδόνια για να χτίσουν την φωλιά τους.

Ο Μάρτιος, ήταν κάποτε ο πρώτος μήνας του χρόνου που όμως έχασε την πρωτιά από τον Γενάρη γιατί ήταν κακότροπος…. Την αστάθεια του καιρού, που παρατηρείται τον Μάρτιο στην Ελλάδα , η λαϊκή δοξασία την αποδίδει στο δύστροπο χαρακτήρα του Μαρτίου, τον οποίο προσωποποιεί, όπως και όλους τους άλλους μήνες


Το έθιμο της χελιδόνας

Τα χελιδονίσματα είναι ένα επίσης αρχαίο έθιμο όπου τα παιδιά γιόρταζαν το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό των χελιδονιών και της άνοιξης. Κρατώντας το ομοίωμα ενός χελιδονιού, τριγυρνούσαν στην πόλη και τραγουδούσαν τη "χελιδόνα". Ο κόσμος τους έδινε διάφορα κεράσματα.

Έθιμο Χελιδόνας

Το έθιμο της "χελιδόνας" συνεχίστηκε σε πολλές περιοχές τη Ελλάδας ως τα νεότερα χρόνια..

Περνούσαν σε ένα ραβδί, ένα καλάθι με φύλλα κισσού. Στην άκρη του ραβδιού στερέωναν ένα ξύλινο χελιδόνι που είχε κουδούνια στο λαιμό του . Με αυτό τριγυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, το κουνούσαν και τραγουδούσαν τα "χελιδονίσματα".

Η "χελιδόνα" είναι μια κατασκευή ξύλινη στολισμένη άσπρες και κόκκινες κορδέλες. Στο πάνω μέρος έχει ένα μικρό ξύλινο χελιδονάκι, που μπορεί να γυρνά γύρω - γύρω. Όταν η "χελιδόνα" γυρίζει, οι κορδέλες, που είναι στερεωμένες πάνω στο χελιδονάκι, πέφτουν μέσα στο σπίτι του νοικοκύρη, για να έχει "μπερεκέτια", δηλαδή, να του πάει καλά η νέα σοδειά. Αυτός για αντάλλαγμα, τους έδινε αυγά.

Αυτό γινόταν και στο σπίτι κάθε οικογένειας . Βάζανε πάνω στο χελιδόνι το Μάρτη, δηλαδή τα κορδελάκια, τραβούσανε το σχοινί και σε όποιο άτομο της οικογένειας έπεφτε, αυτός ήταν τυχερός...