Έγινες Μανούλα; Ξέρω πως νιώθεις
Η Έλενα, έπειτα από το πρώτο της άρθρο σχετικά με την εμπειρία της στη vbac, μας γράφει ξανά. Αυτή τη φορά μας γράφει για τη μητρότητα. Αχ, η μητρότητα. Στιγμές χρωματισμένες με όλα τα χρώματα. Έλενα αποκαρδιάς σε ευχαριστούμε. Είσαι σίγουρα μία τόσο τρυφερή μαμά.
Μόλις έγινες μανούλα και ζεις την πιο όμορφη στιγμή της ζωής σου. Έχεις τόσα ερωτηματικά γι’ αυτό το μικρό πλάσμα που ήρθε να κυριεύσει την καθημερινότητα σου.
Ανησυχείς να τα κάνεις όλα σωστά και παράλληλα να μη χάσεις τον εαυτό σου.
Θα δεις τον εαυτό σου κουρασμένο, ατημέλητο, καμιά φορά χωρίς προσωπικό χρόνο ούτε για μπάνιο και καμία φορά θα θυμώνεις, με εσένα που δεν είσαι η τέλεια μαμά που τα προλαβαίνει όλα, με φτιαγμένο μαλλί και νύχι, με τα κιλά προ εγκυμοσύνης και το σπίτι στην εντέλεια, με τα παιδιά σου που δεν σε αφήνουν να αναπνεύσεις ανάμεσα στα θέλω τους και στις ανάγκες τους, με το μαμαααααά να είναι το μόνο που ακούς όλη μέρα και με το φιλικό σου περιβάλλον που «στα ‘λεγε» πόσο δύσκολο είναι το πρώτο διάστημα και πόσο αλλάζουν όλα με ένα παιδί.
Ξέρω πως κλαις κάποιες στιγμές και πως σου φαίνονται όλα δύσκολα, θεωρείς ότι έχεις αποτύχει και επειδή φώναξες στο μωρό σου που κλαίει εδώ και ώρες ενώ έχεις δοκιμάσει τα πάντα θεωρείς ότι είσαι κακή μαμά.
Όμως δεν είσαι, προσπαθείς να βρεις τον νέο σου ρόλο ως μαμά, γυναίκα και σύζυγος. Και είναι δύσκολο. Ταυτόχρονα όμως σου υπόσχομαι ότι είναι το πιο όμορφο ταξίδι της ζωής σου και κάθε λεπτό που ήσουν ατημέλητη για να ασχοληθείς με το μωρό σου θα στο εξαργυρώσει το ίδιο με το χαμόγελο του και την αγάπη του.
Και θα έρθει κ η στιγμή που θα έχεις χρόνο για τον εαυτό σου πάλι, που το σπίτι σου θα είναι στην εντέλεια και το παιδί σου θα είναι αυτόνομο και εσύ θα απορείς πως πέρασε ο καιρός και θα είσαι περήφανη για το πόσο καλά τα πήγες σε αυτό που λέγεται μητρότητα και που δεν σου δίνει κανείς οδηγίες χρήσεως με το μωρό στο νοσοκομείο.
