Πώς να μεγαλώσετε ένα ευτυχισμένο παιδί

eytyxismena paidia sΌλοι οι γονείς κάνουν το καλύτερο δυνατόν για να είναι τα παιδιά τους υγιή, να έχουν όμορφες δραστηριότητες στην ημέρα τους και βέβαια να έχουν αγάπη και φροντίδα. ‘Όμως είναι πραγματικά ευτυχισμένα; Μία ερώτηση που πάντα βασανίζει τους γονείς.

Αυτό που κάνει τα παιδιά ευτυχισμένα μπορεί να σας εκπλήξει. Εμπειρογνώμονες στην ανάπτυξη του παιδιού που μελετούν το θέμα λένε, ότι η ευτυχία δεν είναι κάτι που μπορεί να δώσει στο παιδί ένα ωραίο δώρο. Στην πραγματικότητα λένε οι ειδικοί, αν τα παιδιά έχουν άφθονα παιγνίδια ή προστατεύονται συναισθηματικά από κάθε τι δυσάρεστο, είναι πολύ πιθανό να εξελιχθούν σε εφήβους που έχουν βαρεθεί τα πάντα, είναι κυνικοί και δεν βρίσκουν ευχαρίστηση σε τίποτε. 

Οι παράγοντες της ευτυχίας είναι εσωτερικοί και όχι εξωτερικοί. Είναι πολύ σημαντικό για τους γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν μία σειρά από εσωτερικά «εργαλεία» που θα μπορούν να βασίζονται σε όλη τη ζωή τους.

Τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός στην ψυχολογία του παιδιού για να του μεταδώσει την εσωτερική δύναμη και τη σοφία που χρειάζεται για να ξεπεράσει τα σκαμπανεβάσματα της ζωής. Με υπομονή και ευελιξία, κάθε γονέας μπορεί να θέσει τις βάσεις για μία ευτυχισμένη ζωή.

Μάθετε να διαβάζετε τα σημάδια

Σε μικρή ηλικία, είναι πιο εύκολο να καταλάβουμε αν το παιδάκι μας είναι χαρούμενο ή λυπημένο.

Μεγαλώνοντας τα συναισθήματα του είναι πιο περίπλοκα. Αλλά η ικανότητα του να τα ελέγχει είναι πιο ισχυρή. Και βέβαια τα εξωτερικά σημάδια είναι εύκολο να διαβαστούν. Ένα ευτυχισμένο παιδάκι είναι χαμογελαστό, παίζει, δείχνει περιέργεια και είναι κοινωνικό.

Αντίθετα το παιδάκι που είναι δυστυχισμένο είναι ήσυχο, μακριά από τα άλλα παιδιά, δεν τρώει πολύ, δεν παίζει, δεν κάνει ερωτήσεις, δεν χαμογελά και δεν γελά εύκολα.

Εάν το παιδί σας είναι ντροπαλό, δεν θα πει ότι είναι δυστυχισμένο. Απλά χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή για να διακρίνεται ίσως κάποιο «κακό» σημάδι. «Ενδιαφέρον» και «απόλαυση» είναι θετικά συναισθήματα, ενώ αρνητικά είναι «αγωνία», «οργή» και «φόβος».

Πολλές φορές ένα δυστυχισμένο παιδί εκφράζει θυμό. Αν ζηλεύει το αδελφάκι του ή του φωνάζει «σε μισώ», αυτό σημαίνει ότι είναι στενοχωρημένο και δεν μπορεί να διαχειριστεί το συναίσθημα αυτό.

Το παιδί σας πιθανότατα έχει τους δικούς του τρόπους που δείχνουν ότι περνά μια δύσκολη στιγμή. Όσο πιο καλά γνωρίζουμε την ιδιοσυγκρασία του παιδιού τόσο ευκολότερα θα καταλάβουμε ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κάντε χώρο για διασκέδαση

Εάν το παιδάκι σας θυμόταν τις πιο ευτυχισμένες στιγμές του, αυτές θα ήταν με τους γονείς του. Αυτό είναι το πρώτο κλειδί για ένα ευτυχισμένο παιδί. Παίξτε μαζί τους. Αν διασκεδάζετε εσείς θα διασκεδάζουν και αυτά. Εάν είστε πραγματικά κοντά του στην παιδική ηλικία, είναι η καλύτερη εγγύηση για την μελλοντική ευτυχία του παιδιού.

Το παιχνίδι είναι ανάγκη, δίνει χαρά. Αλλά επίσης αναπτύσσει δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την μελλοντική του ευτυχία. Το παιχνίδι δεν είναι μαθήματα μετά το σχολείο, ή οργανωμένα σπορ, παιχνίδι είναι όταν τα παιδιά επινοούν, δημιουργούν και ονειρεύονται.

Βοηθήστε τα να αναπτύξουν τα ταλέντα τους

Οι ειδικοί δηλώνουν ότι τα παιδάκια είναι ευτυχισμένα όταν έχουν κατορθώσει κάτι μόνα τους, πολύ καλά, για παράδειγμα να μάθουν ποδήλατο. Μαθαίνουν από τα λάθη τους, μαθαίνουν να έχουν επιμονή και πειθαρχεία και μετά είναι πολύ ευχαριστημένα γιατί κατόρθωσαν κάτι στηριζόμενα στις δικές τους δυνάμεις. Επίσης καταλαβαίνουν πολύ καλά, ότι όταν προσπαθούν κάτι με επιμονή το κατορθώνουν. Αυτή η αίσθηση από τις μικρές και τις μεγάλες επιτυχίες δημιουργεί αυτοπεποίθηση.

Θυμηθείτε: υγιείς οργανισμοί κάνουν ευτυχισμένα παιδιά.

Καλός ύπνος, αθλητισμός και μία υγιεινή διατροφή είναι πολύ σημαντικά για την ευημερία όλων μας, ειδικά των παιδιών. Για την άσκηση δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο. Το να τρέχει και να παίζει έξω από το σπίτι βοηθά πολύ.

Αφήστε τα να παλεύουν με τα προβλήματα

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται, αφού πρέπει να κάνω ότι είναι δυνατόν για να είναι τα παιδιά μου ευτυχισμένα, γιατί πρέπει να τα αφήσω να παλεύουν με τα προβλήματά τους; Γιατί μόνον έτσι θα μάθουν να ανέχονται και τα δυσάρεστα πράγματα της ζωής. Θα μάθουν να αγωνίζονται, θα καταλάβουν από μόνα τους τα πράγματα και γιατί έτσι θα μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν μία δύσκολη κατάσταση.

Οι ειδικοί συμφωνούν ότι επιτρέποντας στα παιδιά να έχουν μία σειρά από εμπειρίες, ακόμη και δύσκολες, τα βοηθά να χτίσουν μία δεξαμενή εσωτερικής δύναμης και να αντιμετωπίζουν τις φοβίες τους και αυτό τα οδηγεί στην ευτυχία.

Θα μάθουν επίσης ότι οτιδήποτε και αν συμβεί μπορούν να βρουν λύση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ζητήσουν βοήθεια αν το έχουν ανάγκη, αλλά ο ρόλος των γονέων είναι να τα βοηθήσει να βρουν την λύση, όχι να την βρουν οι γονείς γι’ αυτά. Το να μάθουν να πολεμάνε με τις αναποδιές της ζωής είναι κρίσιμο για την μελλοντική τους ευτυχία.

Μιλήστε με το παιδί σας

Η καλύτερη συμβουλή το πώς να καταλάβουμε αν το παιδί μας είναι ευτυχισμένο, είναι η πιο απλή. Μιλήστε του. Ρωτήστε τα αν είναι καλά και ευτυχισμένα πολλές φορές, για να καταλάβουν ότι νοιάζεστε για αυτά. Αν καταλάβετε ότι είναι στενοχωρημένα, ρωτήστε τι συμβαίνει και αν θέλουν να μιλήσετε γι’ αυτό. Μην στενοχωρηθείτε αν αρνηθούν. Δεν αποκλείεται να θελήσουν να σας μιλήσουν κάποια άλλη στιγμή που δεν το περιμένετε.

Αφήστε τα να είναι λυπημένα ή τρελαμένα!

Αν το παιδί σας κάθεται σε μία γωνία κατά τη διάρκεια ενός πάρτι μην ανησυχήσετε και μη του πείτε ότι πρέπει να διασκεδάζει όπως όλοι οι άλλοι. Αφήστε το να είναι λυπημένο. Πολλοί γονείς ανησυχούν κάθε φορά που τα παιδιά τους στενοχωριούνται γιατί δεν είχαν προσκληθεί σε κάποιο πάρτι ή κλαίνε γιατί δεν πήραν αυτό που ήθελαν. ΄

Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι και η στενοχώρια είναι μέρος της ζωής. Αφήστε τα να εκφράσουν τη χαρά και τη λύπη τους.
Μη λύνετε τα προβλήματα τους γι’ αυτά. Απλά ακούστε τα και βοηθήστε τα να εκφράσουν τα συναισθήματα τους.

Επίσης μην υπερβάλουμε για τα αρνητικά συναισθήματα του μικρού μας. Είναι φυσιολογικό να γίνουν υπερευαίσθητα ή νευρικά ή εξαρτημένα επειδή κάτι στο περιβάλλον τους τα ενόχλησε. Αυτό όμως δεν είναι δυστυχία.

Να είστε το πρότυπο

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για το παιδί σας είναι να το βοηθήσετε να διαμορφώσει τα χαρακτηριστικά που θα θέλατε να έχει. Βοηθήστε το να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Πείτε ότι πρέπει να είναι χαρούμενο με αυτά που έχει και όχι λυπημένο για αυτά που δεν έχει.

Επίσης η διάθεση των γονέων επηρεάζει αυτή των παιδιών περισσότερο από όσο μπορούμε να φανταστούμε. Ας προσπαθούμε πάντα να δείχνουμε μία θετική στάση.

Αλλά δεν είναι απαραίτητο να κρύβετε τα δικά σας αρνητικά συναισθήματα. Μπορείτε να τους δείξετε ότι στενοχωρηθήκατε πολύ γιατί η φίλη σας μετακόμισε μακριά . Αλλά πόσο όμορφα θα είναι κάθε φορά που θα την επισκέπτεστε. Αυτό θα τους δώσει να καταλάβουν ότι και η στενοχώρια είναι μέσα στη ζωή μας και ότι είναι απαραίτητο να κατορθώσουμε να βρούμε μία χρυσή τομή.

Ωστόσο, αν αισθάνεστε συχνά, άγχος ή κατάθλιψη, είναι σημαντικό να ζητήσετε βοήθεια. Είναι πολύ δύσκολο, να βοηθήσετε το παιδί σας, εάν είστε σε αυτή την κατάσταση.

Διδάξτε τους να κάνουν σημαντικά πράγματα.

Έρευνες δείχνουν, ότι τα άτομα που έχουν κάποιο σκοπό στη ζωή τους, αισθάνονται λιγότερο καταθλιπτικοί. Η φιλανθρωπία, γενικά η βοήθεια σε άτομα που έχουν ανάγκη, είναι ένα καλό παράδειγμα για τα παιδιά.

Όπως η συγκέντρωση σχολικών ειδών και σακιδίων από τα παιδιά μιας τάξης, για τους συμμαθητές τους που έχασαν τα υπάρχοντά τους από μία φυσική καταστροφή, είναι ένα καλό μάθημα.

Ζητήστε βοήθεια

Αν παρατηρήσετε ότι το μικρό σας περνά μία δύσκολη περίοδο, μιλήστε με τον δάσκαλο στον παιδικό σταθμό για να γνωρίσετε τη συμπεριφορά του παιδιού εκεί.

Τις περισσότερες φορές τα παιδιά είναι δυστυχισμένα ή ενοχλημένα γιατί κάτι έγινε στο περιβάλλον τους, καυγάς με τον φίλο, πίεση από τον δάσκαλο ή ένταση στο σπίτι. Όμως μπορεί η πηγή της δυσαρέσκειας τους να είναι πιο σοβαρή.

Αν δείτε επίμονα κακά σημάδια, όπως άρνηση να πάνε στο παιδικό σταθμό, φόβο μην πεθάνει ένας γονέας, προσποίηση ότι είναι άρρωστο, σκυθρωπό και όλο γκρίνια, δυσκολία στο φαγητό ή στον ύπνο, μη διστάσετε να συμβουλευτείτε ένα ειδικό ψυχολόγο ή ψυχίατρο που ειδικεύεται στα παιδιά.

Όμως μην ξεχνάτε. Η κατάθλιψη στους μικρούς μας θησαυρούς είναι σπάνια!