Η χαρά της δημιουργίας, μέσω της μαγειρικής...
Γράφει η Μάγκυ Ταμπακάκη.
Τη μαγειρική την αγάπησα γιατί μέσω αυτής, έτσι ακριβώς όπως συμβαίνει και με τη μουσική, σου δημιουργούνται αναμνήσεις οι οποίες σε συνοδεύουν σε όλη σου τη ζωή.
Αυτός είναι και ο λόγος που επιδιώκω να βάζω και τον γιο μου μέσα σε αυτό το μαγικό μαγειρικό παιχνίδι συχνά.
Είναι ένας τρόπος, μιας και λόγω δουλειάς λείπω πολλές ώρες απ το σπίτι, να είμαστε μαζί δημιουργικά, να μοιραζόμαστε γέλια, να λερωνόμαστε, να του μαθαίνω πράγματα, να του αφήνω αναμνήσεις παντός είδους.
Η μυρωδιά του βουτύρου σε όλο το σπίτι, τα λερωμένα απ το αλεύρι ρούχα, οι συμβουλές της μαμάς, όλα αυτά θα ήθελα να τα κουβαλάει ο γιος μου στις βαλίτσες των αναμνήσεων του.
Πόσο μάλλον τώρα που έρχονται Χριστούγεννα και μάλιστα αυτά τα ιδιαίτερα Χριστούγεννα που μας λείπουν οι φίλοι κ οι συγγενείς μας.
Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα και πρότεινα του μικρού μου αυτές τις γιορτές να φτιάξουμε εμείς τα δώρα για τους 2 καλύτερους φίλους του και να τους τα πάμε. Τα μοσχοβολιστά τους δώρα!
Όταν ανακάλυψα και τα Croissants από τη Χρυσή Ζύμη, μου ήρθε και η τέλεια έμπνευση.
"Θα δημιουργήσουμε παιχνιδιάρικα σνακς με αφράτα βουτυρενια κρουασάν και ό,τι γέμιση θέλεις εσύ" του λέω "ή μάλλον με ότι θα άρεσε στους φίλους σου να έχουν μέσα".
Πήδηξε απ' τη χαρά του, ένα γιατί αυτά τα κρουασάν είναι τα αγαπημένα του και ήξερε πως θα φάει και αυτός.
Κάθε φορά που τα φτιάχνω περιμένει να γίνουν μπροστά απ τον φούρνο για να μυρίζει λέει το βουτυράκι που τον τρελαίνει! Δεύτερον γιατί τον ιντρίγκαρε πολύ η ιδέα.
Θα αρέσει και στις μαμάδες, λέω από μέσα μου. Ότι γίνεται με αγνά κ φρέσκα υλικά μας αρέσει για τα παιδιά μας και στην προκειμένη περίπτωση αυτό το δώρο θα τα περικλείει όλα.
Αφότου καταλήξαμε λοιπόν τι αρέσει στον κάθε φίλο του, ξεκινήσαμε να τα φτιάχνουμε...
Το ένα θα ήταν για τον Αλέξη, είναι του αλμυρού αυτός.
Θα το γεμίσουμε με αυγοσαλάτα, τυράκι και ντομάτα κ με τη βοήθεια του βασιλικού θα στολίσουμε το κρουασάν σαν ψαράκι.
Το κρουασάν του Θέμη θα είναι γλυκό, είναι γλυκατζης αυτός.
Ταχίνι με σοκολάτα και μπανάνες για τον Θέμη και κρουασάν καβουράκι.
Για τον ίδιο, ο γιος μου προτίμησε να το φάει κατευθείαν μέσα από το ταψί, ατόφιο το κρουασάν του, είναι κλασικός στις γεύσεις του αυτός.
Το έτρωγε ακόμα καυτό απ τον φούρνο, τόσο πολύ τον τρελαίνει η γεύση του.
Βάλαμε τα δημιουργικά μας κρουασάν σε όμορφα κουτάκια και τους τα πήγαμε στον καθένα σπίτι του.
Δεν ανεβήκαμε επάνω αλλά είδαμε στα ματάκια τους τη χαρά από αυτό το απρόσμενο δώρο και είδα κ εγώ την περηφάνια στο πρόσωπο του μικρού μου που μόνος του, σχεδόν, δημιούργησε κάτι το τόσο όμορφο για τους φίλους του.
Αυτό σου δίνει η μαγειρική μαζί με τα παιδιά, αναμνήσεις γλυκές, όμορφες, ζεστές όπως τα Χριστούγεννα.
