Γιατί τα παιδιά χρειάζονται τον μπαμπά τους

Ενεργοί μπαμπάδες = Επιτυχημένα παιδιά

Η επιρροή του πατέρα ξεκινάει από νωρίς, από τον τοκετό. Έρευνες έδειξαν πως τα μωρά με μπαμπάδες που εμπλέκονταν πολύ στην ανατροφή και την ανάπτυξή τους, είχαν συναισθηματική ασφάλεια, ήταν θετικά σε νέες εμπειρίες, ήταν πρόθυμα να εξερευνήσουν το περιβάλλον γύρω τους και μεγαλώνοντας ήταν πιο κοινωνικά. Όσο για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, είχαν μεγαλύτερη άνεση στο να δίνουν λύση σε προβλήματα ενώ ανέπτυσσαν μεγαλύτερο δείκτη IQ για την ηλικία τους.

Στο σχολείο, τα παιδιά με πιο ενεργούς μπαμπάδες είχαν καλύτερους βαθμούς. Για παράδειγμα, μια έρευνα της Αμερικανικής Επιτροπής Εκπαίδευσης έδειξε πως το 43% αυτών των παιδιών είχαν καλύτερους βαθμούς στο σχολείο καθώς και λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν συμπτώματα κατάθλιψης.

Όσον αφορά την εφηβεία, τα κορίτσια που είχαν πιο ενεργό πατέρα στην ζωή τους είχαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ενώ τα αγόρια είχαν λιγότερη επιθετικότητα και αντιδραστικότητα.

Οι καθημερινές δραστηριότητες έχουν μεγάλη σημασία

Το να τρώτε, να βλέπετε τηλεόραση ή να παίζετε μαζί με το παιδί σας είναι πιο σημαντικό από το πηγαίνετε όλοι μαζί εκδρομή μια φορά το μήνα. Με αυτό τον τρόπο, αναπτύσσετε έναν γερό δεσμό με το παιδί αλλά και την οικογένειά σας βοηθώντας παράλληλα την σύζυγο στις καθημερινές δουλειές και δραστηριότητες.

Διαφορετική προσέγγιση

Άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα τις κουκουβάγιας, όπως έλεγαν και οι γονείς μας. Αλλά πως μπορεί ο μπαμπάς να επηρεάσει διαφορετικά το παιδί από την μαμά; Οι γονείς έχουν διαφορετικούς και μοναδικούς ρόλους στην οικογένεια. Οι μπαμπάδες ενθαρρύνουν τον ανταγωνισμό, την ανεξαρτησία και την αφοσίωση στους στόχους. Οι μαμάδες μαθαίνουν για την ισότητα, την ασφάλεια και την συνεργασία.

Οι διαφορά στην προσέγγιση του πατέρα και της μητέρας διαφέρει σε 4 στοιχεία: στον τρόπο που παίζουν με το παιδί, στην αίσθηση της ασφάλειας, στην προστασία του παιδιού αλλά και στον τρόπο που επιβάλλουν την πειθαρχεία.

Παιχνίδι

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε σε 390 οικογένειες, τα παιδιά που έπαιζαν με τον πατέρα τους εξέφρασαν διαφορετικά συναισθήματα από ότι με την μητέρα τους. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού με τον πατέρα, τα παιδιά ένιωθαν ενθουσιασμό και αυθορμητισμό εν αντιθέσει με τις μαμάδες που το παιχνίδι τους χαρακτηριζόταν από λιγότερο ενθουσιασμό και περισσότερη επιείκεια. Η συναναστροφή με τον μπαμπά δίνει στα παιδιά έλεγχο των συναισθημάτων.

Πειθαρχεία

Αν και οι μαμάδες είναι αυτές που φωνάζουν περισσότερο και προσπαθούν να βάλουν τα πράγματα σε τάξη, οι μπαμπάδες είναι πιο πρόθυμοι στο να «μαλώσουν» τα παιδιά και να επιβάλλουν πειθαρχεία, κάτι που τους κάνει να δείχνουν περισσότερο κύρος στα μάτια των παιδιών τους.

Από την άλλη, οι μαμάδες προσπαθούν αν εξηγήσουν στα παιδιά για ποιο λόγο είναι κακό αυτό που έκαναν ή βασίζονται στον συναισθηματικό δεσμό που έχουν μαζί τους για να επηρεάσουν την συμπεριφορά τους