Παιχνίδια, παιχνίδια, παιχνίδια-Βάλτε στοπ
Το σπίτι είναι γεμάτο παιχνίδια! Από την πόρτα του μπάνιου φαίνεται ένα πυροσβεστικό όχημα που αντηχεί σε όλο το σπίτι μόλις το κουνήσετε.
Το σαλόνι μοιάζει με βιτρίνα καταστήματος παιχνιδιών, αρκούδες, κούκλες, γούνινα ζωάκια, γραμμές τραίνου και τουβλάκια που στολίζουν το χώρο σας.
Αν βγούμε δε και στη βεράντα σωρός από σταθμευμένα οχήματα… Ένα πατίνι, το αυτοκινητάκι και μία μηχανή τραίνου που δουλεύει με μπαταρία.
Σας θυμίζει κάτι; Εάν έχετε ένα παιδάκι κάτω των πέντε ετών κάπως έτσι θα είναι η εικόνα του σπιτιού σας και ίσως λίγο χειρότερη, λόγω των παιχνιδιών του μικρού σας.
Το χειρότερο δε είναι ότι πληθαίνουν μέρα με τη μέρα!
Γιατί αγοράζουμε και αγοράζουμε …παιχνίδια;
Θα μπορούσαμε να γράψουμε ένα βιβλίο για την ενοχή, λένε οι ειδικοί.
Οι γονείς οδηγούνται σε αυτό επειδή αισθάνονται ενοχές, ιδίως οι γονείς που εργάζονται ή αυτοί που δεν έχουν σύντροφο.
Αγοράζουν παιχνίδια για να «ησυχάσουν» τα δικά τους συναισθήματα τύψεων επειδή δεν περνούν πολύ χρόνο με τα παιδιά τους.
Και προσπαθούν να καλύψουν το κενό αυτό με ένα παιχνίδι, πράγμα που συνήθως αποτυγχάνει.
Οι γονείς είναι το πρώτο και πιο σημαντικό παιχνίδι του παιδιού, δηλώνουν οι ειδικοί.
Τα καλύτερα παιχνίδια είναι αυτά που ενθαρρύνουν την αλληλεπίδραση μεταξύ γονέων και παιδιών.
Για παράδειγμα οι μαριονέτες είναι εξαιρετικό παιχνίδι γιατί τα παιδιά πλάθουν ιστορίες και οι γονείς ανακαλύπτουν τι σκέπτονται τα παιδιά τους.
Επίσης τα βασικά υλικά όπως ο πηλός, η πλαστελίνη, ένα μπλοκ και χρώματα, η άμμος, τα lego, είναι από τα καλύτερα παιχνίδια για τα παιδιά επειδή μπορούν να κάνουν ότι θέλουν με αυτά.
Δεν υπάρχει κάποιο σχεδιασμένο αποτέλεσμα.
Απλά πρέπει να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να δημιουργούν κάτι διαφορετικό κάθε φορά.
Και ο ρόλος των γονέων και των εκπαιδευτικών είναι να ρωτούν «τι σκεφτόσουν όταν το έκανες αυτό; Ή τι σου θυμίζει;»
Η παγίδα της εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσουν οι γονείς τις οδηγίες στο κουτί ενός παιχνιδιού, χωρίς να μάθουν τα τόσα καλά που θα κάνει στο παιδί τους!
Όλα αυτά έχουν σχεδιαστεί από ομάδες εμπειρογνωμόνων για την τόνωση των νευρικών οδών του παιδιού, την βελτίωση του συντονισμού ματιού χεριού και την ανάπτυξη της ακουστικής ευαισθητοποίησης.
Δεν είναι δυνατόν να μην αναρωτηθεί κανείς πως πριν από το 1980 οι άνθρωποι ήταν σε θέση να δέσουν τα παπούτσια τους, να συνθέσουν αθάνατες συμφωνίες και να γιατρέψουν την πολιομυελίτιδα!
Και ενώ οι μελέτες έχουν δείξει ότι πράγματι τα φωτεινά χρώματα, η ποικιλία των ήχων και της αφής βοηθούν τα μωρά να καταλάβουν τον κόσμο τους, αυτό το είδος της διέγερσης είναι άμεσα διαθέσιμο στα σπίτια των περισσοτέρων παιδιών.
Όμως τα παιχνίδια αυτά είναι για λόγους εντυπωσιασμού, τα παιδιά κουράζονται γρήγορα με αυτά.
Το παιχνίδι πρέπει να κάνει το παιδί να σκέφτεται και να διασκεδάζει, όχι απλά να πατά κουμπιά.
Και οι παιδοψυχολόγοι συμφωνούν, ότι γενικά μιλώντας τα καταστήματα παιχνιδιών δεν είναι και τόσο ωφέλιμα για τα μικρά παιδιά.
Το παιχνίδι με μία λειτουργία γίνεται γρήγορα βαρετό για το παιδί. Δεν του επιτρέπει να είναι δημιουργικό και να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του.
Αντίθετα ένα μπλοκ με μπογιές, οι κούκλες, τα άδεια κουτιά, ένα παζλ, μπορούν να απασχολήσουν δημιουργικά το παιδί, γιατί θα του επιτρέψουν να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του και να δημιουργήσει δικά του διαφορετικά πράγματα.
Να φτάσουμε το γείτονα.
Ένας άλλος λόγος που οδηγεί τους γονείς να αγοράζουν πάρα πολλά παιχνίδια είναι επειδή αισθάνονται ότι έτσι πρέπει.
Η πίεση που τους ασκείται προκαλείται από επισκέψεις σε σπίτια άλλων παιδιών.
Αν δουν το παιδικό δωμάτιο γεμάτο με παιχνίδια, θα σκεφτούν αμέσως μήπως το δικό τους παιδάκι έχει λιγότερα.
Έτσι τρέχουν στο κοντινό κατάστημα…
Κάποια σχόλια από παππούδες και γιαγιάδες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Και δυστυχώς το να κουβαλούν οι γονείς στο σπίτι όλα αυτά τα παιχνίδια, δεν έχει το καλύτερο αποτέλεσμα.
Μην αγοράζετε συνεχώς καινούργια παιχνίδια για να εξορκίσετε την αναπόφευκτη ανία του παιδιού.
Παίξτε με το παιδί, ζωγραφίστε, κατασκευάστε ένα σπίτι με το άδειο κουτί, ή την σκηνή των Ινδιάνων με ένα σεντόνι.
Πίσω στα βασικά.
Αλλά γιατί κάποια φαινομενικά βαρετά είδη οικιακής χρήσης κερδίζουν την προσοχή των μικρών παιδιών σε σύγκριση με ένα φανταχτερό παιχνίδι;
Οι ειδικοί εξηγούν, γιατί τα παιδιά είναι περίεργα, αν ήταν έξω θα άρπαζαν ένα κλαδί ή χώμα, θέλουν να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους.
Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν.
Όπως επίσης τα μωρά αγαπούν τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως το τηλέφωνο, το φλιτζάνι και τα ρούχα, επειδή τα στοιχεία αυτά τους επιτρέπουν να μιμούνται τους μεγάλους, και έτσι τα μικρά ανθρωπάκια μας μαθαίνουν να δρουν σαν μεγάλοι άνθρωποι.
Και τώρα τι;
Τώρα ξέρετε ότι τα πλαστικά δοχεία από το ντουλάπι της κουζίνας και οι μπογιές είναι ότι χρειάζεται το παιδάκι μας για να γίνει «επιστήμονας»!
Όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι και πάλι το σαλόνι σας θα είναι γεμάτο παιχνίδια. Οι παππούδες, οι γιαγιάδες, αλλά και οι ίδιοι οι γονείς χωρίς καμία αμφιβολία θα αγοράσουν παιχνίδια στα μικρά τους.
Έτσι τι μπορούμε να κάνουμε; Η απάντηση βρίσκεται σε τρεις μαγικές λέξεις: χαρίστε, κρύψτε και ανταλλάξτε.
Χαρίστε.
Όσα παιχνίδια και αν έχει, το κάθε παιδί έχει τα δικά του αγαπημένα παιχνίδια.
Ξεχωρίστε λοιπόν αυτά που έχει πολύ καιρό να αγγίξει και χαρίστε τα σε ένα ίδρυμα που φιλοξενεί παιδάκια ορφανά, σε άπορες οικογένειες, στην εκκλησία σας.
Ή ακόμη και στον γείτονα που τα παιδιά του είναι πιο μικρά από τα δικά σας.
Ιδίως τις γιορτές πάρα πολλές οργανώσεις κάνουν έκκληση για την δωρεά παιχνιδιών για τα παιδιά που πράγματι το έχουν ανάγκη.
Κρύψτε.
Εάν δεν θέλετε να χαρίσετε κάποια παιχνίδια που έχει καιρό να αγγίξει το παιδί σας, μπορείτε να τα κρύψετε στην αποθήκη.
Μετά από μερικές εβδομάδες ή και μήνες παρουσιάστε τα πάλι και κρύψτε τα άλλα μισά.
Έτσι θα έχει την εντύπωση ότι παίζει με καινούργια παιχνίδια και δεν θα βαριέται.
Ανταλλάξτε.
Όλοι οι γονείς ξέρουν πολύ καλά ότι το μόνο παιχνίδι που το παιδάκι τους θέλει είναι αυτό που ανήκει σε άλλο παιδί!
Έτσι την επόμενη φορά που θα πάτε σε κάποια συνάντηση με άλλα παιδάκια ή ακόμη και στην παιδική χαρά, πάρτε μαζί σας δύο τρία παιχνίδια και ανταλλάξτε τα με κάποια που έχει ο φίλος του.
Θα τα ανταλλάξετε βέβαια ξανά με τα δικά σας παιχνίδια την επόμενη εβδομάδα.
Έτσι θα αποφύγετε την γκρίνια ή τα κλάματα χωρίς να ξοδέψετε χρήματα.
Έτσι εσείς είστε ευχαριστημένοι, το παιδάκι σας είναι ευτυχισμένο.
Τι περισσότερο θα μπορούσατε να ζητήσετε;
