Ο παιδίατρος Στέλιος Παπαβέντσης μας εξηγεί γιατί "έγινε" παιδίατρος

Ο παιδίατρος Στέλιος Παπαβέντσης μας εξηγεί γιατί "έγινε" παιδίατρος

«Τι ακριβώς είναι ο παιδίατρος; Οι άνθρωποι λένε μερικά περίεργα πράγματα όταν ακούν ότι είσαι παιδίατρος, ιδιαίτερα όταν ανακοινώνεις ότι θέλεις να γίνεις παιδίατρος. Θυμάμαι κάποιον που μου είπε «α εντάξει, τότε δεν θα αγαπάς και πολύ τα παιδιά..» – βασισμένος στην υπόθεση ότι θα ξοδέψω την υπόλοιπη επαγγελματική μου ζωή προκαλώντας πόνο και άγχος σε παιδιά. Κάποιος άλλος μου είπε «Α, και εγώ θα ήθελα να είμαι παιδίατρος, αν δεν ήταν και οι γονείς..» Αναλογιζόμενος αυτά στα χρόνια που πέρασαν, είναι ο συνδυασμός του να δουλεύεις με παιδιά και τους γονείς τους που κάνει αυτήν την δουλειά τόσο ικανοποιητική και ανταποδοτική. Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι είμαι άγιος . Στην πραγματικότητα έχω και εγώ το μερίδιό μου σε γονείς που θα περιέγραφα, στο δημόσιο λόγο, ως «απαιτητικούς». Αλλά το να δουλεύεις με μια οικογένεια που βρίσκεται σε αληθινό στρες και να τους βοηθάς να φτάνουν σε ένα σημείο όπου θα είναι πιο ήρεμοι, πιο λογικοί και πιο ικανοί να ανταπεξέλθουν μπορεί να είναι διασκεδαστικό μέχρι σημείο εθισμού.

Πόσο δουλεύει ένας παιδίατρος;

Ποιο είναι το κύριο μήνυμα που μπορούμε να δώσουμε σε κάποιον που ξεκινάει καριέρα στην Παιδιατρική; Σκέφτομαι το «Πώς να κάνεις περισσότερο τίποτα κατά το δυνατό» για ένα λεπτό, αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι δεν πρόκειται στην ουσία για «δεν κάνω τίποτα». Μετά από προσεκτική ακρόαση και κατάληξη σε κατάλληλο κλινικό συμπέρασμα, η βεβαιότητα να αποφασίσεις να μην διερευνήσεις με εξετάσεις και να μην θεραπεύσεις με φάρμακα δεν έρχεται εύκολα. Στην πραγματικότητα, οι εξετάσεις και η φαρμακευτικές θεραπείες είναι το εύκολο γιατί πολύ συχνά απλώς μεταβιβάζουν το πρόβλημα σε άλλους.
Ένας μάνατζερ στο νοσοκομείο κάποτε, παρατηρώντας ένα ιατρείο μου, μου επισήμανε «Δεν κάνεις και πολύ ιατρική εδώ, έτσι δεν είναι; – εννοώντας ότι δεν παράγγελνα εξετάσεις ή δεν έγραφα πολλές συνταγές. Αλλά εγώ γνωρίζω ότι στο ιατρείο εκείνο πιθανότατα έκανα μπόλικη ιατρική, και ότι ήταν πολύ πιο διασκεδαστική από το να παραγγέλνεις ακτινογραφίες. Το «όχι και πολλή ιατρική» θα το πρόσθετα στα πρώτα σχόλια που μου είπαν στην παιδιατρική, και θα το θεωρούσα ως τιμή μου, ως ένα είδος επαίνου. Εξάλλου, το να ζητάς ακτινογραφία είναι το εύκολο κομμάτι. Το να μην την ζητάς είναι που απαιτεί την δεξιότητα.»

Απόσπασμα από editorial του Ian Wacogne, παιδιάτρου, το Δεκέμβριο 2013, υπεύθυνου του ένθετου Education and Practice του περιοδικού Archives of Disease in Childhood, επίσημου περιοδικού του Βασιλικού Κολλεγίου Παιδιατρικής και Υγείας του Παιδιού της Μεγάλης Βρετανίας. Γιατί ο παιδίατρος αγαπάει τα παιδιά ακόμα και όταν τα πονάει, δουλεύει ταυτόχρονα με παιδί και γονείς επιδιώκοντας να κάνει καλό στην οικογένεια, και δεν ταλαιπωρεί χωρίς να χρειάζεται. Και γιατί η διαδικασία συμβουλευτικής μεταξύ παιδιάτρου, παιδιού και γονιών είναι πολύ πιο θεραπευτική από εξεζητημένες εξετάσεις και φάρμακα..

Στέλιος Παπαβέντσης MBBS MRCPCH DCH IBCLC 2013 - pediatros-thes.gr