«Γράμμα σε εκείνο το μικρό κομμάτι μέσα σου»

 

Όχι επειδή μετάνιωσες. Όχι επειδή θέλεις κάτι να αλλάξεις. Όχι επειδή θα επιθυμούσες να ζεις κάπως αλλιώς. Να, μόνο για να σταματήσεις λίγο να αναπνέεις για την οικογένεια σου, για τα παιδιά σου και να πάρεις μερικές ανάσες ΜΟΝΟ για σένα. Βαθιές, μέχρι την ψυχή σου…

Μόνο για να ξανασυναντήσεις εσένα, όπως ήσουν πριν σε αλλάξει για πάντα αυτή η συγκλονιστική αγάπη που βιώνεις για τα υπέροχα πλασματάκια  σου… Εσένα στην διάσταση του μοναδικού εαυτού σου. Σε εκείνο το μικρό κομμάτι μέσα σου που είναι πάντα 16 χρονών κοριτσάκι. Ίσως έχεις ξεχάσει πως είναι… 

Κι εγώ το είχα ξεχάσει μέσα στην κάθε μου μέρα. Μέσα σε όλα αυτά που κυνηγάω να προλάβω, μέσα στην αγωνία για το αύριο. Μέσα στη λατρεία μου για τα μικρά μου… Όμως μου είχε λείψει. Πολύ. Μου είχε λείψει να συναντήσω τις φίλες μου και μαζί τους να ταξιδέψω στο χρόνο! Γιατί χωρίς εκείνες, τι νόημα θα είχε μία τέτοια απόδραση; Εκείνες πάντα έδιναν νόημα σε ότι ζούσα τότε. Το μοίρασμα μαζί τους τα έκανε τότε όλα σημαντικά και ταυτόχρονα τους έδινε μια μαγική δύναμη να αντέξουν στο χρόνο.

Οι φίλες μου είναι οι αναμνήσεις μου… Και το τελευταίο 24ωρο ήταν γεμάτο από εκείνες!

Γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, προβληματιστήκαμε, αγκαλιαστήκαμε σφιχτά.  Ανακαλέσαμε μνήμες που είχαμε ξεχάσει, τις στολίσαμε με το τώρα μας και τις ξαναβάλαμε σε εκείνο το κουτάκι της καρδιάς μας, στο οποίο έχουμε πρόσβαση μόνο εμείς… Μέσα από τις κουβέντες μας, τις αντιθέσεις μας, τη διαφορετικότητα μας, τα δάκρυα και τα γέλια μας, ξανασυστηθήκαμε και θυμηθήκαμε με πόση αγάπη αναθρέψαμε αυτή τη φιλία που μετράει ήδη 17 χρόνια…

Μια αγάπη ανθεκτική στο χρόνο και στις αλλαγές που συνεπάγεται, μια αγάπη από το είδος της αληθινής που σπανίζει, ειδικά ανάμεσα στις γυναίκες. Τουλάχιστον, έτσι λέει ο κόσμος…

Αυτό που θέλω να σας πω, είναι πως γέμισα τις μπαταρίες μου με ανεμελιά , χαρά και  αγαπημένα χαμόγελα και επέστρεψα στο σπίτι μου με πολύ όρεξη να ξαναμπώ στην καθημερινότητα μου και στους ρόλους που καλούμαι να υπηρετήσω με συνέπεια και αγάπη…

Και ένα μυστικό: κάνει καλό στους μπαμπάδες , μία στο τόσο, να αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου τη φροντίδα των παιδιών! Και κερδίζουν πολύτιμο χρόνο μαζί τους και καταλαβαίνουν καλύτερα και αναγνωρίζουν-έστω και αν δεν το παραδέχονται πάντα- την προσπάθεια που καταβάλλουν οι μαμάδες…

Μη χάνεις λεπτό! Ονειρέψου μια μικρή απόδραση με τη φίλη ή τις φίλες σου και μετά κάνε ότι πρέπει για να συμβεί… έστω και για λίγες ώρες. Θα βρεις πολύ γαλήνη και στοργή στο 16χρονο κορίτσι που κρύβεις μέσα σου. Μην το ξεχνάς… Έχει να σου θυμίσει πολλά και κυρίως τον τρόπο να είσαι χαρούμενη ξανά. Και ας είσαι 26, 36, 46…

Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα,

Σε φιλώ γλυκά,

Ράνια

Υ.Γ.: Αφιερωμένο στην Όλγα και τη Ρούλα . Θα μπορούσα να σας μιλάω ώρες για το λάδι της τρούφας, αλλά κλείνουν τα μάτια μου…

Blog Tags: