7 επιπλοκές της εγκυμοσύνης που πρέπει να προσέξετε

7 επιπλοκές της εγκυμοσύνης που πρέπει να προσέξετε

Τις περισσότερες φορές η εγκυμοσύνη εξελίσσεται χωρίς κανένα πρόβλημα. Όμως καλό είναι να γνωρίζουμε ποια σοβαρά ιατρικά προβλήματα είναι πιθανόν να επηρεάσουν τη μέλλουσα μητέρα. Δείτε παρακάτω ένα γρήγορο οδηγό για τις επτά πιο συχνές επιπλοκές της εγκυμοσύνης. Ο γιατρός σας θα παρακολουθήσει αυτές τις επιπλοκές και εσείς μην παραλείπετε τα τακτικά σας ραντεβού μαζί του, αναφέροντας οποιαδήποτε ανησυχητικά συμπτώματα.

Αποβολή

Είναι η διακοπή της εγκυμοσύνης τις πρώτες 20 εβδομάδες. Περίπου το 10 με 20 τοι εκατό των γνωστών εγκυμοσύνων καταλήγουν σε αποβολή και περισσότερο από το 80 τοις εκατό συμβαίνει πριν από την 12η εβδομάδα. Οι περισσότερες αποβολές του πρώτου τριμήνου πιστεύεται ότι προκαλούνται από χρωμοσωμικές ανωμαλίες στο γονιμοποιημένο ωάριο που εμποδίζει το έμβρυο να αναπτυχθεί. Κολπική αιμορραγία ή κηλίδες αίματος είναι συνήθως το πρώτο σημάδι της αποβολής, έτσι επικοινωνήστε αμέσως με το γιατρό σας εάν παρατηρήσετε κάτι τέτοιο. Όμως πρέπει να ξέρετε ότι πολλές φορές μπορεί να εντοπίσετε λίγο αίμα στην αρχή της εγκυμοσύνης, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι κακό. Εάν ο γιατρός υποψιαστεί μία αποβολή θα σας κάνει κάποιες εξετάσεις για να διαπιστώσει τι συμβαίνει στη μήτρα.

Πρόωρος τοκετός

Αν αρχίσετε να έχετε τακτικές συστολές που οδηγούν στη διαστολή του τραχήλου της μήτρας, πριν φτάσετε τις 37 εβδομάδες κύησης, αντιμετωπίζεται πρόωρο τοκετό. Ο πρόωρος τοκετός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υγείας ή ακόμη και να είναι μοιραίος για το μωρό, αν συμβεί πολύ νωρίς. Όσο πιο κοντά στην κανονική του ημερομηνία γεννηθεί ένα μωρό τόσο πιο πιθανό είναι να επιβιώσει και να είναι υγιές.

Χαμηλό αμνιακό υγρό (ολιγάμνιο)

Ο αμνιακός σάκος γεμίζει με υγρό που προστατεύει και στηρίζει την ανάπτυξη του μωρού. Όταν όμως το υγρό αυτό είναι μειωμένο λέγεται ολιγοϋδράμνιο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες περίπου το 4 τοις εκατό των εγκύων γυναικών έχουν χαμηλά επίπεδα αμνιακού υγρού, κάποια στιγμή, συνήθως στο τρίτο τρίμηνο.

Διαβήτης κύησης

Μελέτες έχουν δείξει ότι ένα 2 με 10 τοις εκατό των εγκύων γυναικών μπορεί να αναπτύξουν διαβήτη. Το ποσοστό αυτό μπορεί να μην ακούγεται πολύ μεγάλο, αλλά είναι αρκετά σοβαρό, η εξέταση αυτή της γλυκόζης γίνεται μεταξύ 24 και 28 εβδομάδας. Σε αυτή την περίπτωση ο γιατρός παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή την έγκυο, οι περισσότερες γυναίκες είναι σε θέση να κρατήσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα τους υπό έλεγχο με δίαιτα και άσκηση  και να αποκτήσουν ένα γερό μωρό. Για τις μητέρες με διαβήτη κύησης, υπάρχει μία αρκετά μεγάλη πιθανότητα να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους, αν και ο κίνδυνος αυτός μπορεί να μειωθεί σημαντικά με τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους και τρόπου ζωής.

Έκτοπη κύηση

Όταν ένα γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται έξω από το μήτρα, είναι μία έκτοπη κύηση. Μία στις 50 εγκυμοσύνες είναι εξωμήτρια. Επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των έκτοπων εγκυμοσύνων συμβαίνουν στη σάλπιγγα, συχνά ονομάζεται εγκυμοσύνη «σάλπιγγας». Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο γιατρός την έκτοπη κύηση νωρίς, γιατί το αναπτυσσόμενο έμβρυο μπορεί να προκαλέσει ρήξη σάλπιγγας και εσωτερική αιμορραγία που πιθανόν να αποβεί μοιραία. Επειδή δεν υπάρχει καμία περίπτωση να «μεταφερθεί» η έκτοπη κύηση στη μήτρα, ο τερματισμός της εγκυμοσύνης είναι η μόνη επιλογή.

Πρόδρομος πλακούντας

Στην περίπτωση αυτή ο πλακούντας βρίσκεται ασυνήθιστα χαμηλά στη μήτρα, δίπλα στον τράχηλο ή τον καλύπτει. Ο πρόδρομος πλακούντας δεν είναι συνήθως πρόβλημα στην αρχή της εγκυμοσύνης. Αλλά αν παραμένει σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα καθώς προχωρεί η εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία και αυτό να οδηγήσει σε άλλες επιπλοκές και μπορεί να χρειαστεί να επισπεύσει ο γιατρός τον τοκετό. Η θέση του πλακούντα πρέπει να ελέγχεται με υπέρηχους, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό γυναικών που έχουν προδρομικό πλακούντα στο μέσο της εγκυμοσύνης τους, εξακολουθούν να έχουν προδρομικό πλακούντα όταν φτάσει η ώρα του τοκετού. Ο πρόδρομος πλακούντας παρουσιάζεται περίπου σε ένα στους 200 τοκετούς. Και στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται η καισαρική τομή.