Πώς αισθάνεται κάποιος που επιβίωσε από έκτρωση;
Είναι πραγματικότητα πως κάποιες γυναίκες επιλέγουν να τερματίσουν κάποια εγκυμοσύνη με έκτρωση. Η έκτρωση είναι άλλη μια μορφή απώλειας που επίσης γεμίζει τύψεις και ντροπή την γυναίκα, ενώ για άλλες είναι μεγάλη ανακούφιση. Όταν μια γυναίκα θέλει την έκτρωση συνήθως υπάρχουν φόβοι που πρέπει να επιλυθούν.
Έκτρωση και ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν
Η γυναίκα χρειάζεται να επιλύσει τα δικά της άλυτα οδυνηρά πρότυπα, αλλιώς αυτά επαναλαμβάνονται. Ακόμα κι όταν η γυναίκα λέει ότι «θέλει» το παιδί, το παιδί μπορεί να ανήκει στην κατηγορία των επιβιωσάντων από έκτρωση όταν η μητέρα θέλει το παιδί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της μητέρας ή των γονιών, δηλ. δεν θέλουν το παιδί γι’ αυτό που είναι αλλά για αυτό που οι ίδιοι θέλουν να είναι. Δεν δέχονται την αληθινή ταυτότητα του παιδιού.
Αποτυχημένη έκτρωση τι αισθάνεται το παιδί
Όταν η έκτρωση αποτύχει πολλοί από τους επιβιώσαντες από έκτρωση εύχονται να είχαν πεθάνει. Μέσα τους υπάρχει ένα έντονο εντύπωμα ότι δεν πρέπει να είναι ζωντανοί. Μέσα τους μισούν τον εαυτό τους γιατί δεν ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις, επιζητούν την προσοχή των άλλων. Αν και συχνά συμμετέχουν ενεργά σε πολλές δραστηριότητες, γενικά ζουν μια ζωή χωρίς νόημα, είναι σαν νεκροί ζωντανοί, δεν μπορούν να αγαπήσουν , να κλάψουν ή να πενθήσουν. Δεν έχουν αίσθηση χιούμορ, χρησιμοποιούν πολύ λίγες μεταφορές ή άλλα σχήματα λόγου στην ομιλία τους. Έχουν έναν ψευδή εαυτό που παρουσιάζουν στον κόσμο, κάτω από τον οποίο κρύβουν εχθρότητα προς τα συμβολικά αδέλφια τους και τους συμβολικούς γονείς τους. Έχουν την τάση να κάνουν έκτρωση ή να υποστηρίζουν την έκτρωση άλλων ανθρώπων ψυχολογικά ή σωματικά και όπως συμβαίνει σε κάθε μορφή κακοποίησης γίνονται και οι θύτες. Συχνά και οι ίδιοι κάνουν έκτρωση στα δικά τους παιδιά. Αν και είναι παραγωγικοί και δημιουργικοί κατά καιρούς, λόγω των αυτοκαταστροφικών τους τάσεων συχνά σαμποτάρουν τον εαυτό τους όταν είναι κοντά στην επίτευξη. Παρουσιάζουν τάσεις αυτοκτονίας ή άλλες πιο αποδεκτές μορφές κοινωνικά π.χ. καρκίνο, νευρική ανορεξία κλπ. (On Tyrants as Abortion Survivors, J.C. Sonne)
Η μαρτυρία ενός παιδιού που επιβίωσε από την έκτρωση
«Πάντα αναρωτιόμουν γιατί είχα δυσκολίες να δεχτώ αγάπη και έπαινο. Μετά από χρόνια ψυχοθεραπεία, έμαθα πως είχα προγραμματισθεί να αποδεικνύω το δικαίωμά μου στη ζωή, να κάνω πράγματα παρά να είμαι. Δυο φορές η μαμά μου προσπάθησε να με εκτρώσει ανεπιτυχώς. Εντυπωμένο στην ψυχή μου είναι το μήνυμα ότι δεν είναι της μοίρας μου να ζήσω. Δεν έπρεπε να υπάρχω. Σ’ όλη μου τη ζωή πρέπει να αποδεικνύω τον εαυτό μου και την αξία μου. Αφού δεν ξέρω πώς να είμαι ή ποιος να είμαι έχω συγκεντρώσει την προσοχή μου στο τι κάνω, κυρίως στη δουλειά μου. Δεν μου προκαλεί αίσθηση ότι δουλεύω 16-18 ώρες την ημέρα μέχρι να μην με κρατούν τα πόδια μου πια. Αλλιώς, έχω ημικρανίες. Δυσκολεύομαι να είμαι χωρίς να κάνω κάτι. Και ποτέ δεν έχω απαλλαγεί από την ιδέα ότι δεν έπρεπε να υπάρχω σ’ αυτή τη Γη. Είμαι ζωντανός κατά λάθος».
Να θυμάστε πως εάν χρειάζεστε βοήθεια υπάρχουν ειδικοί ψυχολόγοι που κρίνονται ως οι μόνοι κατάλληλοι να σας συμβουλεύσουν σε αυτό που βιώνετε.
άρθρο με πληροφορίες-πηγή : ariadni144.wordpress.com
