Πως μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να κάνει φίλους.

Αν λοιπόν το μικρό μας έχει κάποιο πρόβλημα με τα άλλα παιδιά, μπορούμε να το βοηθήσουμε και πραγματικά αξίζει τον κόπο. Γιατί παίζοντας με τους φίλους τους τα παιδιά μαθαίνουν να είναι κοινωνικά και να μοιράζονται πράγματα.

Το σημαντικό είναι να κάνουμε μικρά και ήπια βήματα για να ενθαρρύνουμε το παιδί μας χωρίς να είμαστε πάρα πολύ πιεστικοί. Το παιδί μπορεί να είναι ντροπαλό από τη φύση του. Αυτό δεν είναι κακό. Αντί λοιπόν να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την προσωπικότητα του παιδιού μπορούμε να το βοηθήσουμε να ανακαλύψει μόνο του τις χαρές των σχέσεων με τους συνομήλικους.

Να λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε:
Ξεκινήστε καλώντας στο σπίτι ένα ή δύο γνωστά παιδάκια. Αυτά είναι καλό να έχουν την ίδια ηλικία με το δικό σας παιδί ή να είναι λίγο μεγαλύτερα.
Η πρόσκληση ας είναι για μία ή δύο ώρες το πολύ.

Προσπαθήστε να κατευθύνεται το παιχνίδι τους, σε αυτό που απολαμβάνει το μικρό σας, αισθάνεται καλά και είναι σίγουρο για τον εαυτό του. Σιγουρευτείτε ότι υπάρχουν αρκετά παιχνίδια ή υλικά έτσι ώστε να μην χρειαστεί να τα μοιράζονται από την αρχή.

Πάρτε και σεις μέρος, μην τα αφήνετε να παίζουν μόνα τους. Η καθοδήγηση σας θα τα κάνει να αισθανθούν πιο άνετα, ιδίως αν είναι καινούργιοι φίλοι. Να είστε έτοιμη να επέμβετε αν δείτε ότι σταμάτησαν να παίζουν, ή άρχισε ένας μικρός καυγάς ή χρειάζονται κάποια καινούργια δραστηριότητα γιατί βαρέθηκαν!

Είναι καλό να προγραμματίσετε αυτές τις συναντήσεις να γίνονται κάθε εβδομάδα, ώστε να αποκτήσουν τα παιδιά οικειότητα μεταξύ τους. Αν όλα πάνε καλά, μπορούν να βρίσκονται στο πάρκο, στην παιδική χαρά ή και στο σπίτι ενός άλλου παιδιού. Ίσως τώρα, αν το δείτε πραγματικά χαρούμενο με τα άλλα παιδάκια, έφτασε η ώρα να το αφήσετε μόνο του στο σπίτι κάποιου άλλου παιδιού, στην αρχή για μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια για μεγαλύτερο.

Παίξτε μαζί του. Μόνο οι δύο σας. Με τον τρόπο αυτό θα πάρετε μία αίσθηση για το που το παιδί σας δυσκολεύεται ή αισθάνεται καλύτερα. Για παράδειγμα αν τα παζλ και γενικά τα παιχνίδια που απαιτούν συγκέντρωση δεν ευχαριστούν το παιδί, αφαιρέστε τα από τις δραστηριότητες του.
Εξετάστε το ενδεχόμενο να πάρετε ένα ζωάκι. Κάποια μικρά παιδιά απλά δεν είναι έτοιμα να παίξουν με τους συνομηλίκους τους. Εάν είναι προσκολλημένο σε σας και αρνείται να σας εγκαταλείψει, μπορείτε να προσθέσετε ένα ζωάκι στην οικογένεια. Παίζοντας με το σκυλάκι ή γατάκι, απαιτείται μία κοινωνικότητα ή οποία όμως δεν είναι απειλητική. Αυτό ακριβώς μπορεί να κάνει το παιδί να «ανοίξει» τα συναισθήματά του χωρίς να αισθάνεται ανασφάλεια.

Δείτε μαζί του τηλεόραση ή video και διαβάστε βιβλία με ιστορίες για φίλους. Είναι επίσης ένας καλός τρόπος για να ενισχύσει τα θετικά της κοινωνικής ζωής του.

Επειδή τα παιδιά έχουν σαν μοντέλο τους γονείς τους και συνήθως τους μιμούνται, καλείται συχνά στο σπίτι σας τους δικούς σας φίλους και καλύτερα ακόμη τους φίλους που έχουν παιδιά. Έτσι μπορείτε να διασκεδάζετε όλοι μαζί.

Προσπαθήστε να μην περιμένετε πάρα πολλά από το μικρό σας. Τα παιδάκια σε αυτή την ηλικία παίζουν συνήθως πλάι - πλάι προσπαθώντας να μιμηθεί το ένα το άλλο, αντί να παίζουν μαζί. Μην το πιέσετε, μπορεί ήδη να αισθάνεται ανασφάλεια με άλλα παιδιά γύρω του και η πίεση από τους γονείς να μεγαλώσει την ανασφάλεια αυτή.

Το παιδί σας μπορεί να φοβηθεί μήπως σας απογοητεύσει. Οι γονείς δεν πρέπει ποτέ να πιέσουν τα πολύ μικρά παιδιά να παίζουν μαζί. Είναι καλό να είναι σε θέση να επιλέξουν κάποια πράγματα για τον εαυτό τους.

Εάν όμως καταλάβετε ότι υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα μιλήστε με τον παιδίατρο σας. Στις περισσότερες περιπτώσεις η συστολή ή δυσκολία για να κάνουν φίλους στην μικρή ηλικία είναι φυσιολογικό.

Όμως, αν το παιδάκι έχει σπάνια επαφή με τα μάτια, είναι ασυνήθιστα μοναχικό, ξεσπάει σε κλάματα όταν άλλα παιδάκια είναι κοντά ή φαίνεται τρομοκρατημένο όταν είναι να πάει στο σχολείο ή στην παιδική χαρά, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.