Αφιερωμένο Σ’ εσένα που δεν έγινες μητέρα
Ατεκνία: Μέσα στα τόσα αφιερώματα για την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, από τα οποία άλλα ήταν γεμάτα ευχές για εκείνη που είναι μάνα, αδερφή, σύντροφος, σύζυγος αλλά όχι μόνο γυναίκα, γιατί η αξία της άλλωστε έγκειται στον ποιο ρόλο έχει κι άλλα που υπήρξαν πράγματι ουσιώδη δίνοντας αφορμή για συζήτηση και προβληματισμό, έτυχε να πέσω πάνω στο παρακάτω βίντεο.
Η Κάτια. 45 χρονών σήμερα, με πτυχίο, μεταπτυχιακό , πολλά όνειρα αλλά χωρίς δουλειά. Γνώρισε τον Γιώργο στα 21 της και έμεινε έγκυος με μόλις 3 μήνες σχέση. «Καλά τρελάθηκες; Θα κρατήσεις παιδί με κάποιον που ξέρεις 3 μήνες;» της είπε η φίλη της στη σχολή. Στους γονείς της ούτε λόγος, ο πατέρας της ήταν πολύ αυστηρός και δεν θα άκουγε τίποτα παρά μόνο αν ήταν να παντρευτεί.
Μα εκείνο το μωρό το ήθελε. «Θα το κρατήσω. Τί σημασία έχει πόσο ξέρω τον πατέρα του;» απάντησε μια μέρα στη φίλη της νευριασμένη. Ένα απόγευμα που γύριζε από τη σχολή, την περίμενε ο πατέρας της. Η φίλη της, του το είχε πεί. «Θα παντρευτείς;» τη ρώτησε. Η Κάτια κούνησε το κεφάλι αρνητικά. «Μην το συζητάμε τότε, αύριο πάμε στο γιατρό» διέταξε. Όλη νύχτα δεν κοιμήθηκε. Μόνο έκλαιγε. Σκέφτηκα να φύγει αλλά να πάει, που; Όταν ήρθε το πρωί, η ζωή μέσα της τέλειωσε.
«Θα κάνεις άλλα παιδιά. Βγάλε πρώτα τη σχολή σου και αν είσαι μαζί με αυτό το Γιώργο, θα κάνετε πολλά παιδιά», της είπε η μητέρα της. Η Κάτια έβγαλε τη σχολή, πήρε μεταπτυχιακό, χώρισε με τον Γιώργο, ταξίδεψε, δούλεψε, απολύθηκε, ξαναδούλεψε, μα άλλο μωρό δεν ήρθε. Δεν έτυχε. Αλλά και να ερχόταν, εκείνο δεν θα το ξέχναγε ποτέ. Κι όπως λέει και στις πραγματικές φίλες της σήμερα «Μια φορά έγκυος, για πάντα μαμά!». Ακόμη και αν δεν το γεννήσεις, μέσα σου θα είσαι πάντα μαμά….
Η Αθηνά. 38 χρονών σήμερα. Παντρεμένη με τον Παναγιώτη. Γνωρίστηκαν μέσω ενός κοινού γνωστού και ήταν θέμα χρόνου να είναι μαζί. Μετά από 3 χρόνια σχέσης παντρεύτηκαν και το γλέντι του γάμου κράτησε 3 μέρες όπως συνηθίζονταν στο νησί τους. «Άντε να βάλετε μπροστά και για το παιδί τώρα!» τους έλεγαν κιόλας από το νυφικό τραπέζι. Και έβαλαν μπροστά. Μα πήγαιναν πίσω. Η Αθηνά έπιανε παιδιά και τα΄χανε. Είχαν περάσει 3 χρόνια από το γάμο και ο κόσμος του νησιού δεν συγχωρούσε. Μιλούσε. Κι όταν μιλούσε έβγαινε από μέσα του, η κόλαση.
Πήγαν στην Αθήνα για εξωσωματική. Τέσσερις έκανε η Αθηνά, καμιά δεν πέτυχε. Το κορμάκι της γέμισε τρύπες από τις ενέσεις μα εκείνο που τη τρυπούσε πιο πολύ, ήταν η ταμπέλα της στέρφας και η σκέψη πως στερούσε την πατρότητα απ’ αυτόν που αγαπούσε. «Φύγε από’ μένα να κάνεις παιδιά!» του έλεγε μα αυτός την αγαπούσε και δεν έφευγε. Ξεκίνησαν τη διαδικασία να υιοθετήσουν. «Τόσα παιδιά έχουν ανάγκη από οικογένεια, δεν θα βρεθεί ένα να αγαπήσουμε κι εμείς;» έλεγε ο Παναγιώτης. 5 χρόνια μετά, φυλάνε ακόμα την αγάπη περιμένοντας….
Η Μαρία. 26 χρονών. Έμεινε έγκυος από τον φίλο της και όταν του το είπε, εκείνος αντέδρασε άσχημα, δεν ήθελε. «Να αναλάβει τις ευθύνες του, να σε παντρευτεί» της έλεγε η μητέρα της, μα εκείνη δεν ήθελε γάμο με έναν τέτοιο άνθρωπο.Δεν ήθελε να σκέφτεται για όλη την υπόλοιπη ζωή της, ότι αυτός που αγαπούσε, τη παντρεύτηκε επειδή ήταν έγκυος. «Μαρία αν δεν το ρίξεις, να μην ξανάρθεις στη δουλειά» της είπε ο εργοδότης της όταν του ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της. «Που θα πάω χωρίς δουλειά, χωρίς σύντροφο και χωρίς γονείς; Τί θα κάνω μόνη μου;» σκεφτόταν. 2 μήνες έκλαιγε. Μια μέρα, είδε στον ύπνο της ότι έπαθε κάτι το μωρό. Πήγε στο γυναικολόγο και το υπερηχογράφημα έδειξε πως πράγματι, σταμάτησε η καρδιά του. Δεν είδε αίμα, δεν πόνεσε, δεν το απέβαλλε. Το’ πνιξε στο κλάμα της. Σήμερα έχει φτιάξει ένα site για να βοηθήσει τους ανθρώπους που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι, Singleparent το λένε. Και η ανύπαντρη μητέρα μέσα της, είναι πολύ χαρούμενη γι΄αυτό!
Κυριακή Χαριτάκη [singleparent]