"Όταν αλλάζω ρούχα ή όταν κάνω μπάνιο και μπει μέσα το παιδί μου, τι να κάνω; Να το αφήσω να με βλέπει ή να το διώξω; Να κάνω μπάνιο μαζί του; Είναι μικρό ακόμα και τόσο χαριτωμένο, γιατί να μην το χαρώ, άλλωστε τι καταλαβαίνει;"

Πόσες από τις αποφάσεις που παίρνουμε και επηρεάζουν καταλυτικά τα παιδιά μας και πόσες από τις επιλογές που κάνουμε ερήμην τους, δεν υπαγορεύονται άμεσα ή έμμεσα από αυτά που περιμένουν οι άλλοι από εμάς , από αυτό που θεωρείται ευρέως αποδεκτό και από όλα εκείνα που συνάδουν –με αρκετή δόση υποκρισίας συνήθως –με τους άγραφους ηθικούς και άλλους κανόνες της κοινωνίας, μέσα στην οποία μεγαλώνουμε και ζούμε, άρα αλληλεπιδρούμε…(;)

Είσαι το τέταρτο μωρό μου. Ήσουν πολύ μικρότερο από τα άλλα αδέλφια σου, την «τριάδα» όπως τα αποκαλούσαν, γιατί ήταν κοντά στην ηλικία και στο μέγεθος.

Γράφει η παιδίατρος Ναταλία Λαζοπούλου

Ωραία λοιπόν, βρήκατε το καθισματάκι το κατάλληλο για την ηλικία του, δέσατε σφιχτά το παιδί και ξεκινάτε…
 ΟΟΟΟΟΧΙ… πού πάτε απροετοίμαστοι;;;

Μόλις έκλεισα τα 35. H οικογένεια μου και οι φίλοι μου άρχισαν να με πιέζουν για να αποκτήσω παιδάκι. Σε κάθε μας συνάντηση η ερώτηση ήταν η ίδια: «πότε με το καλό;»