"Μαμά βαριέμαι"
Εμείς οι γονείς κοιτάμε με έκπληξη τα παιδιά μας κάθε φορά που λένε “μαμά, βαριέμαι.. δεν ξέρω τι να κάνω;”
"Βαριέμαι"
Μα πώς γίνεται τα παιδιά να βαριούνται; Έχουν ένα δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια… Πριν λίγο έπαιζαν με τους φίλους τους..Η ανία, ωστόσο, είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της ανάπτυξης του παιδιού. Μέσα από την ανία ανακαλύπτει κομμάτια του εσωτερικού του εαυτού. Όταν λοιπόν τα παιδιά μας βαριούνται δεν χρειάζεται να ταραζόμαστε, να θεωρούμε ότι δεν “ευχαριστιούνται με τίποτα” κι ότι είναι αχάριστα.
"Τι κάνουμε όταν πουν: βαριέμαι"
Είναι σημαντικό να αφήνουμε τα παιδιά μας να βαριούνται, εκείνη είναι η ώρα που μπορούν να γίνουν δημιουργικά. Αντί λοιπόν να θυμώσουμε ή να τους δώσουμε εύκολες λύσεις, ας μιλήσουμε μαζί τους. Ερωτήσεις όπως “τι θα σε ευχαριστούσε να κάνεις τώρα;” ή “γιατί νομίζεις ότι βαριέσαι” μπορεί να τα βοηθήσουν.
Είναι καλό να θυμόμαστε ότι δεν πρέπει να κρατάμε τα παιδιά μας συνεχώς απασχολημένα. Κι εκείνα, οπως κι εμείς, χρειάζονται καποιες στιγμές να μην κάνουν τίποτα απολύτως. Τα παιδιά μας γίνονται δημιουργικά μέσα από στιγμές ηρεμίας. Δεν ξέρω αν το έχετε ζήσει κι εσείς αλλά τα δικά μου παιδιά μετά το “μαμά δεν ξέρω τι να κάνω”, αρχίζουν να παίζουν τα πιο όμορφα παιχνίδια. Χρησιμοποιούν τη φαντασία τους, παίζουν παιχνίδια ρόλων, δημιουργούν.
Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να τα βοηθήσουμε να κατανοήσουν τα συναισθήματα τους και να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται όλη μέρα κάτι να κάνουν. Οι στιγμές ηρεμίας είναι πολύτιμες για εκείνα.
