Πώς μπορείτε να διδάξετε τα παιδιά να σκέφτονται μόνα τους;

Κάθε γονέας θα ήθελε να μεγαλώσει ένα παιδί που δεν ακολουθεί το πλήθος έχει τη δική του γνώμη, αλλά μάλλον είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει. 

Έτσι λοιπόν οι ειδικοί συμβουλεύουν:

Κανείς δεν θέλει να μεγαλώσει παιδιά που δεν μπορούν να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις. Όμως αυτό δεν είναι απλά μία δεξιότητα που ξεκινά στο δημοτικό ή στο γυμνάσιο. Η διδασκαλία των παιδιών να σκέφτονται μόνα τους «ξεκινά νωρίτερα από ότι οι γονείς θα μπορούσαν να σκεφτούν». 

Ξεκινώντας όταν είναι μωρά:

Κάντε ένα βήμα πίσω.

Εάν το μικρούλι σας 6 μηνών, αντιμετωπίζει πρόβλημα παίζοντας, με την τοποθέτηση σχημάτων στη σωστή τρύπα, μάλλον θα θέλετε να το κάνετε εσείς. Όμως η διδασκαλία των παιδιών να είναι ανεξάρτητα ξεκινά από την πρώιμη παιδική ηλικία και θα είναι διαφορετική με βάση την ηλικία του παιδιού. Η ανεξάρτητη σκέψη ξεκινά νωρίς. Αν οι γονείς μπορούν να κάνουν ένα βήμα πίσω και να επιτρέψουν στο παιδί να λύσει κάποιο  πρόβλημα, ακόμη και σαν μωρό, θα το βοηθήσει πολύ να εξερευνήσει τον κόσμο μόνο του. Αντί λοιπόν να βάλετε εσείς το σωστό κομμάτι στη σωστή θέση, ίσως θα μπορούσατε να το καθοδηγήσετε προφορικά, επιτρέποντάς του να το καταλάβει. 

Φυσικά αν το μικρό σας, 6 μηνών, αγωνίζεται ίσως θελήσετε να του δείξετε το σωστό σχήμα αντί να το αφήσετε μόνο και απογοητευμένο! Το κλειδί είναι να κάνετε ένα βήμα πίσω και να το αφήσετε να σκεφτεί το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Αργότερα, μεγαλώνοντας, θα μπορεί να βρει την άκρη σε μία διαφωνία με τους φίλους του χωρίς την δική σας παρέμβαση.

Ορίστε ένα παράδειγμα.

Ακολουθείτε πάντα τις υπεύθυνες αποφάσεις σας και μιλήστε στα παιδιά ακόμη και όταν είναι μικρά για να τα βοηθήσετε να καταλάβουν γιατί κάνετε  πράγματα με ένα συγκεκριμένο τρόπο.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αυτή η διαφάνεια του τρόπου που ενεργείτε, μπορεί να περάσει στο να μιλάτε με ειλικρίνεια για κοινωνικές καταστάσεις, οικονομικές αποφάσεις ή αξίες και ευθύνες του νοικοκυριού. Εάν παρατηρούν πως και γιατί λαμβάνετε συγκεκριμένες αποφάσεις, αυτό δεν σημαίνει ότι αναγκάζετε τα παιδιά σας να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Απλώς τους επιτρέπετε να βλέπουν και να κατανοούν τον δρόμο σας για να πάρουν μία ανεξάρτητη απόφαση. Εάν το παιδί σας ρωτάει ή βρει μια εναλλακτική λύση, είναι σημαντικό να επιβεβαιώσετε τη δική του σκέψη και τα συναισθήματά του ακόμη και αν η «άγρια φαντασία» του έχει μία εξωφρενική λύση!

Ακούστε πριν μιλήσετε.

Το να ακούτε το παιδί σας αντί να του επιβάλλετε μία απόφαση, είναι πολύ σημαντικό ιδίως καθώς αυτό μεγαλώνει. Η διδασκαλία να σκέφτονται μόνα τους σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει σταδιακά να χαλαρώσουν τα ηνία, έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να αποκτήσουν πολύτιμη αυτοπεποίθηση και εμπειρία στη λήψη αυτό-καθοδηγουμένων αποφάσεων, δηλώνουν οι ειδικοί. Προσπαθήστε να τους δίνετε συμβουλές μόνο αφού έχετε ακούσει τι έχουν να πουν.

Και πάλι, αυτό μπορεί να είναι δύσκολο για τους γονείς καθώς το φυσικό μας ένστικτο είναι να τρέξουμε και να σώσουμε τη μέρα με μία απλή συμβουλή, αλλά δεν θα προσφέρουμε τίποτα καλό στο παιδί μας, διαταράσσοντας τη δική του διαδικασία. Έτσι θα μάθουν μεγαλώνοντας. Η δουλειά των γονέων δεν είναι να λύνουν όλα τα προβλήματα των παιδιών τους. Είναι να τους δώσουν την αυτοπεποίθηση και την ικανότητα να λύσουν τα δικά τους προβλήματα. 

Το να ακούτε λοιπόν πριν μιλήσετε είναι το κλειδί για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης τους και για να επιτρέψετε να μεγαλώσουν έχοντας τη δική τους σκέψη. 

Προκαλέστε τα.

Μάλλον θέλετε να βοηθήσετε το μωράκι σας κάθε φορά που προσπαθεί να ανέβει σε μία καρέκλα, αλλά η βοήθειά σας αυτή μπορεί να είναι ένα πολύτιμο μάθημα που θα έχει μαζί του μέχρι την ενηλικίωσή του.

Για τα μεγαλύτερα παιδιά, οι ειδικοί προτείνουν να τα ενθαρρύνετε να γράφουν τις σκέψεις τους ώστε να καθοδηγήσουν καλύτερα τις αποφάσεις τους. Αντί να τα συμβουλεύσετε τι να κάνουν σε κάποια περίπτωση, θα μπορούσατε να πείτε για παράδειγμα, πως αντέδρασε ένα γνωστό σας πρόσωπο και μετά ρωτήστε τα τι θα έκαναν αυτά στη θέση του. Έτσι τα βοηθάτε να σκεφτούν πως να διαχειριστούν τη συγκεκριμένη περίπτωση. 

Δεν χρειάζεται να είναι μία πιεστική ψυχική άσκηση, αλλά ρωτώντας τα γιατί παίρνουν συγκεκριμένες αποφάσεις μπορεί να τα βοηθήσετε στη διευκόλυνση της ικανότητάς τους και της επιθυμίας να σκέφτονται για τον εαυτό τους. 

Υπενθυμίστε τους ότι δεν πειράζει να κάνουν λάθη.

Φυσικά κάθε απόφαση που παίρνουμε δεν σημαίνει ότι θα είναι η σωστή. Χρειάζεται θάρρος για να μιλήσουμε και να κάνουμε τολμηρές επιλογές, οπότε είναι σημαντικό να βοηθήσουμε τα παιδιά να αισθάνονται ότι ακόμη και αν η δική τους σκέψη δεν οδηγεί σε αποφάσεις ή ενέργειες σωστές κάθε φορά, αυτό έχει να κάνει με τη μάθηση να παίρνουν καλύτερες και πιο ενημερωμένες αποφάσεις την επόμενη φορά. Τονίστε στα παιδιά ότι οι άνθρωποι κάνουν λάθη και το μάθημα από αυτά είναι το πιο σημαντικό. 

Μιλήστε μαζί τους για το τι μπορεί να πήγε λάθος αντί να προσπαθήσετε απλά να διορθώσετε τα πράγματα. Εάν δεν βιαστείτε να βοηθήσετε, τους λέτε πραγματικά ότι έχετε απόλυτη πίστη ότι μπορούν να λύσουν μόνοι τους ένα πρόβλημα, και ότι είστε πάντα κοντά τους για να βοηθήσετε αν το χρειάζονται.

Τελικά, τα παιδιά δεν πρέπει να φοβούνται να σκέφτονται μόνα τους επειδή μπορεί να πάρουν μία λανθασμένη απόφαση. Αυτό θα τους επιτρέψει να λάβουν καλύτερες αποφάσεις αργότερα στη ζωή τους.

Έτσι λοιπόν, κάνοντας ένα βήμα πίσω και επιτρέποντας στα παιδιά να σκέφτονται, μπορεί να είναι δύσκολο για τους γονείς αλλά επιτρέποντας να κάνουν λάθη και να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στις δεξιότητες λήψης αποφάσεων θα πρέπει να ξεκινήσουν από νωρίς. 

Μπορεί να μην θέλετε να ταλαιπωρηθούν τα παιδιά αλλά αυτή η ταλαιπωρία δεν σημαίνει ότι τα αφήνετε μόνα τους, απλά σημαίνει ότι τους αφήνετε χώρο να μεγαλώσουν και να σκέφτονται μόνα τους.