Πρέπει να ανησυχείτε αν το μικρούλι σας είναι υπερκινητικό;

Όχι βέβαια. Απαντούν οι ειδικοί. Λίγα παιδιά στην ηλικία αυτή μπορούν να καθίσουν ακίνητα για ένα οποιοδήποτε χρονικό διάστημα. Απλά πρέπει να κινηθούν! 

Είναι λοιπόν παράλογο, να περιμένετε από το μικρό σας να παρακολουθήσει, για παράδειγμα μία παιδική ταινία μεγάλου μήκους, να καθίσει στο τραπέζι στη διάρκεια όλου του γεύματος ή στον καναπέ στη διάρκεια μιας επίσκεψης. 

Σε αυτή την ηλικία μπορείτε να βασίζεστε σε περίπου πέντε λεπτά συνεχούς, υψηλής ποιότητας προσοχής, όπως το να παίζει με ένα παιχνίδι μόνο του ή να κοιτάζει το αγαπημένο του βιβλίο πριν να θέλει να κάνει ένα σύντομο διάλειμμα, ή να ασχοληθεί με κάτι άλλο.

Σύμφωνα με τα πρότυπα των ενηλίκων, η ατελείωτη ενέργεια του μικρού παιδιού μπορεί να μοιάζει με υπερδραστηριότητα, αλλά οι πιθανότητες είναι ότι απλώς είναι ένα τυπικό παιδάκι 3 ή 4 ετών. 

Έτσι βρείτε ασφαλείς, κατάλληλους για την ηλικία του τρόπους για να διοχετεύσει όλη την ενέργειά του. Πηγαίνετε έξω στην παιδική χαρά, να τρέξει, να πηδήξει, να σκαρφαλώσει. Μέσα στο σπίτι, χορέψτε, πηδήξτε μαζί του και ότι άλλο θα μπορούσατε να σκεφτείτε!

Επίσης, αν είναι υπερβολικά αεικίνητο χρειάζεται μία ήρεμη δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα να του διαβάσετε κάτι, να παίξετε με το νερό ή να ζωγραφίσει. Και μην ανησυχείτε, αυτή η υπερβολική ενέργεια τείνει να υποχωρήσει γύρω στα 5 χρόνια. 

Εάν ανησυχείτε ότι η ενέργεια του παιδιού συμβάλλει σε παρορμητική συμπεριφορά που δεν είναι ασφαλής, τότε πρέπει να το βοηθήσετε να αναπτύξει κάποιον αυτοέλεγχο. Τα λογικά όρια είναι πιθανώς το καλύτερο στοίχημά σας. Προσπαθήστε να το κάνετε να πειθαρχήσει με θετικό και όχι αρνητικό τρόπο. Όπως για παράδειγμα πείτε «μπορείς να τρέχεις στο πάρκο, όχι όμως στο δρόμο». 

Εάν θέλει να κάνει συνεχώς κάτι άλλο, βρείτε ένα ήσυχο μέρος στο σπίτι, και ενθαρρύνετε το παιδάκι σας να παίξει με ένα αγαπημένο του παιχνίδι. Στην ηλικία αυτή δεν θέλει να ασχοληθεί με κάτι που το θεωρεί βαρετό. Προσπαθήστε να το κάνετε να μείνει ακίνητο για σταδιακά αυξανόμενα χρονικά διαστήματα για να παίξει με την πλαστελίνη, να ζωγραφίσει ή ότι άλλο του κρατά το ενδιαφέρον. Κρατήστε την τηλεόραση κλειστή όσο περισσότερο μπορείτε. Η τηλεόραση ενώ μερικές φορές ηρεμεί, δεν ενθαρρύνει την ενεργό προσοχή.

Ένα μικρό ποσοστό παιδιών που είναι πραγματικά υπερκινητικά μπορεί να παρουσιάσουν πρώιμα σημάδια Διαταραχής Υπερκινητικότητας. Η ADHD  είναι πιο συχνή στα αγόρια και περίπου τα μισά παιδιά που έχουν διαγνωστεί με τη διαταραχή αυτή, έχουν προβλήματα συμπεριφοράς που σχετίζονται με υπερδραστηριότητα, παρορμητικότητα ή μη συμμόρφωση. 

Ένα παιδί που έχει ADHD εμφανίζει ένα ακατάλληλο για την ηλικία του επίπεδο απροσεξίας, παρορμητικότητας και δραστηριότητας σε πολλούς χώρους, όχι μόνο στο σπίτι του ή στον παιδικό σταθμό. Επικοινωνήστε με τον δάσκαλό του για να δείτε αν και αυτός έχει την ίδια άποψη για τη συμπεριφορά του παιδιού. 

Όμως μην ξεχνάτε ότι το παιδάκι σας στην προσχολική ηλικία είναι αφηρημένο και απασχολημένο και έχει περιορισμένο αυτοέλεγχο. Ενώ ορισμένα παιδιά στην ηλικία αυτή μπορεί να είναι βιαστικά και απερίσκεπτα, τα παιδιά με ADHD είναι παρορμητικά σε ακραίο βαθμό, συχνά χτυπούν άλλα παιδιά χωρίς λόγο, αγγίζουν το ζεστό μάτι της κουζίνας ενώ ξέρουν πολύ καλά τον κίνδυνο ή βγαίνουν χωρίς προσοχή στο δρόμο. Οι ακριβείς αιτίες της διαταραχής αυτής είναι άγνωστες, αλλά η κακή γονική μέριμνα δεν είναι μία από αυτές. 

Αν όμως έχετε κάποιες ανησυχίες σχετικά με την συμπεριφορά ή με το επίπεδο δραστηριότητας του μικρού σας, επικοινωνήστε με τον παιδίατρό του. Είναι ο μόνος ειδικός που θα σας συμβουλεύσει σωστά.