Σταματήστε να δίνετε στα παιδιά ό,τι θέλουν

Όταν ανακαλύψατε ότι πρόκειται να γίνετε μαμά, υπάρχουν δύο πράγματα που πιθανότατα έχετε σκεφτεί. Υποσχεθήκατε στον εαυτό σας ότι θα είστε καλύτερη από τους γονείς σας και ότι δεν θα λείψει τίποτα από το παιδί σας. Όμως δεν είναι καλό να δίνετε τα πάντα στα παιδιά σας. 

Είστε μέρος της δεύτερης ή τρίτης γενιάς ενηλίκων που δεν ζουν με όλους τους περιορισμούς ενός μεταπολεμικού περιβάλλοντος. Το αίσθημα της έλλειψης είναι ενσωματωμένο στο DNA σας και θα σας κάνει να θέλετε να δώσετε στα παιδιά ότι θέλουν έτσι ώστε να μην νιώσουν υλική στέρηση. 

Όμως αυτό μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο, αν τα παιδιά έχουν περισσότερα από ότι έχουν ζητήσει ή ακόμη έχουν πράγματα χωρίς καν να τα ζητήσουν. 

Η ανάγκη να δίνουμε στα παιδιά ό,τι θέλουν.

Μήπως ζείτε τη ζωή σας μέσα από τη δική τους; 

Αυτό ακριβώς είναι που σκοπεύετε να κάνετε όταν δίνετε στα παιδιά όλα όσα εσείς δεν είχατε. Πολλές φορές δεν λαμβάνετε υπόψη  τις δικές τους προτιμήσεις ή ανάγκες τους. Τα γράφετε σε εξωσχολικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις, ακόμη τα συμβουλεύετε να κάνουν σχέσεις που πιστεύετε ότι είναι ιδανικές. 

Δεν σας άρεσε το μπαλέτο όταν ήσασταν μικρή, τώρα όμως θέλετε η μικρή σας να κάνει μπαλέτο. Όμως ρωτήσατε τι θέλει εκείνη;

Θέλουν τα πάντα τώρα. 

Ζούμε σε μία κοινωνία όπου μπορούμε να έχουμε τα πάντα αμέσως. Τα παιδιά έχουν μεγαλώσει σε αυτή την κουλτούρα και ενώ αυτά συνεχώς ζητούν, πρέπει να παραδεχτούμε ότι μερικές φορές τα ενθαρρύνουμε. 

Μην υποκύψετε σε αυτό. Είναι αδύνατον να θέλουν τα πάντα. Σε λίγες ημέρες ούτε καν θα  θυμούνται τι έχουν ζητήσει.

Αισθήματα ενοχής.

Τα σημερινά παιδιά έχουν πολύ απασχολημένους γονείς, οι οποίοι προσπαθούν να είναι καλοί στη δουλειά και στη ζωή. Έχουν πολλές υποχρεώσεις πολλά έξοδα και πάντα σκέφτονται το επόμενο πάρτι γενεθλίων να είναι καλύτερο από πέρυσι! Όλη αυτή η προσπάθεια να κερδίσουν περισσότερα χρήματα δεν τους επιτρέπει να περνούν πολύ χρόνο με τα παιδιά τους. 

Αυτό το αίσθημα ενοχής σε κάνει να θέλεις να τους δώσεις τα πάντα. Τότε ο κύκλος ξεκινά ξανά, πρέπει να δουλεύουν οι γονείς ακόμη πιο σκληρά για να μπορούν να προσφέρουν όλα αυτά τα πράγματα στα παιδιά τους. 

Τι συμβαίνει όμως τότε;

1. Δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν μία απογοήτευση.

Αυτά είναι τα παιδιά που δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ μία δυσκολία, γιατί είστε διαρκώς εκεί για να διορθώσετε τα πάντα γι’ αυτά. Αυτό δεν είναι υγιές για τα παιδιά, επειδή τους στερείτε ένα ισχυρό εργαλείο για να αντιμετωπίσουν τη ζωή. 

Είναι σχεδόν αδύνατο να λειτουργούν όλα τέλεια. Εάν δεν μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν κάποια δυσκολία, απογοήτευση ή πρόβλημα από τη μικρή τους ηλικία, θα δυσκολευτούν να το κάνουν ως ενήλικες. Αυτό θα τα κάνει να αισθάνονται ανασφάλεια και εξάρτηση από τους άλλους.

2. Δεν θα μπορούν να πετύχουν μόνα τους. 

Θέληση και επιμονή είναι πολύ θετικές ιδιότητες για οποιονδήποτε τις έχει. Αλλά σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν είχατε τα πάντα εσείς σαν παιδιά, χωρίς καν να τα ζητήσετε από τους γονείς σας.

Το αποτέλεσμα είναι παιδιά που δεν μπορούν να επικεντρωθούν σε ένα πράγμα ή να εργαστούν σκληρά για να το αποκτήσουν. Δεν ξέρουν πώς να παλεύουν γι ‘αυτό που θέλουν και μακροπρόθεσμα ίσως δεν ξέρουν καν τι θέλουν πραγματικά. 

3. Παλεύουν για να προσαρμοστούν.

Η ανθεκτικότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που συνδέεται με την ικανότητα του ατόμου να ξεπερνά τα εμπόδια, να είναι θετικό και να γνωρίζει πώς να προσαρμόζεται στις αλλαγές. Αν δεν πείτε ποτέ όχι στα παιδιά τα εμποδίζετε να αναπτύξουν τις απαραίτητες κοινωνικές δεξιότητες και τη συναισθηματική νοημοσύνη. 

Οι ειδικοί δίνουν κάποιες χρήσιμες συμβουλές στους γονείς για να σταματήσουν να προσφέρουν τα πάντα στα παιδιά τους.  Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πείτε όχι για να  πείτε όχι, είναι απλή λογική. Γνωρίζοντας τι πραγματικά χρειάζονται και θέτοντας όρια, είναι η σωστή συμπεριφορά.  Εξηγήστε τους γιατί λέτε όχι με τρόπο που θα το καταλάβουν.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται να αντιδράσουν με θετικό τρόπο, αλλά είναι μία αρχή για να μάθουν πώς να έχουν αυτοέλεγχο και να δέχονται ότι όλα τα πράγματα δεν θα γίνονται πάντα όπως αυτά θέλουν.

Δώστε τους ευθύνες. Αφήστε τα να ζήσουν την πραγματική ζωή, προσπαθήστε να λειτουργείτε στο σπίτι σαν ένα σύνολο που ο καθένας έχει τις δικές του υποχρεώσεις. Θα μάθουν να εκτιμούν τα πράγματα περισσότερο, να είναι ο εαυτός τους και να αισθάνονται ότι τα εκτιμάτε.

Τέλος, αφιερώστε λίγο ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Ακόμη και αν είναι πράγματι δεν έχετε πολύ χρόνο, αυτό που πραγματικά χρειάζονται είναι να είναι μαζί σας και να αφιερώσετε πραγματικά τον εαυτό σας σε αυτά, έστω για λίγα λεπτά.